Sofo Uznadze
Jan 15 2009, 18:24
ბატუუუუუუუუუუუუუ..........
უმშვენიერესია ეს ყველაფერი...
batukela
Jan 15 2009, 19:03
Luichka, რა გატირეეებს, გაიღიმე! :*
gingery, შეეენ გაიხარეეეე ,ძააალიან საყვარელი ხარ! :*
battery is low,

სალო შენ ზეპირად იცი ყოველივე ეს
Nina Minzoni, ნინაა : )) ეგ სხვა ქვეტექსტით მეწერა

: )
kakha kakhiani, ეჰ ჯერ კიდევ ბევრი რამ არ იცი
sali barret,

შეე საყვარელო!
Sofio Gokhelashvili, დუცი
ლოლ : ))))))))
მპუააა!
მადლობა შენ!
Sofo Uznadze, დედუნააა
ნუ სტირი ნუ სტირი ნუ სტირიი

მპუაა!
Infanta
Jan 15 2009, 22:43
ამ თემის მერე პმ-ი ვეღარ გამიგზავნია
batukela
Jan 15 2009, 23:23
rimanely, რაღა ისტორიას ელოდები კაცო
Nini Mamaladze
Jan 15 2009, 23:34
dathuna,
დამიჯერე ეგეთს ვეღარც ნახავ იმიტომ კი არა, რომ ვინმეს უნდოდა ეს გაეგო, არა!
უბრალოდ იმიტომ რომ მართლა ეგრეა...
Levan Sikharulidze
Jan 15 2009, 23:36
უი ბოდიში ნინის მაგოვრად მე ვწერდი
dathuna
Jan 15 2009, 23:58
Nini Mamaladze,
ვიცი რო ვერ ვნახავ
ეგეთს ვერ ვნახავ
nino be
Jan 15 2009, 23:58
QUOTE(Nini Mamaladze @ Jan 15 2009, 01:40)
ესეიგი როგორი იყო ჩვენი პირველი PM

მაგრამ პირველ PM ამდე ბევრი დეტალია მოსაყოლი....
ძირითადად მე ღამე შემოვდივარ და არც თუ ისე ხალხმრავალია ღამღამობით ბოკე... მიუხედავად იმისა რომ აქ სულ რაღაც 3 თვეა დავრეგისტრირდი უკვე გამომიმუშავდა გარკვეული ჩვევები... მაგალითად ყველა ონლაინ წევრის დათვალიერება თავიდან ბოლომდე... ამ ჩვევის წყალობით ვნახე ლევანის ფროფაილი... ფოტოების მერე დავათვალიერე გახსნილი თემები და მისი კომენტარები..... რამოდენიმე პოსტმა საკმაოდ დამაინტერესა, (არ დავკონკრეტდები

) მგონი ლევანის არცერთი პოსტი არ გამომიტოვებია წაუკითხავი

რასაც ქვია შევისწავლე

....
ამ დღეებში რომას (kamikadze) ვკითხე ხო არ იცი ლევან სიხარულიძე ვინაა თქო... ნუ პასუხმა გამაკვირვა, სასიამოვნოდ.... ძალიან ბევრი ვიფიქრე როგორ და საიდან დავკონტაქტებოდი, მაგრამ ნორმალური რახან ვერაფერი მოვიფიქრე გავჩერდი

მეორე თუ მესამე დღეს გადავწყვიტე ამეტვირთა ფოტო ბოკელების ფოტოებში... და რა თქმა უნდა ვერ ავტვირთე, რომაც არ იყო ონლაინი და ვიფიქრე ვინმეს ვკითხავ თქო, გადავხედე ონლაინ სიას და ლევან სიხარულიძე დავინახე, რა თქმა უნდა სხვა აღარც მიძებნია...
ეს იყო ჩვენი პირველი PM... მერე როგორ გაგრძელდა საუბარი აღარც მახსოვს... მაგრამ დღე და ღამე ვლაპარაკობდით...
პირველი შეხვედრა ლევანმა უკვე მოყვა მაგრამ მინდა დავამატო, აღმართზე რო ამოვუხვიე და აკადეიმიის წინ ცნობისმოყვარედ გავიხედე და არავინ დამხვდა ძალიან გავბრაზდი ვფიქრობდი უკან წავალ თქო, მაგრამ მერე დამიძახა ლევანმა და ხეს შევეჯახე

...
წავედით მთაწმინდაზე "გადასაღებად" (არცერთი კადრი არ გადამიღია)... ვაღიარებ რომ ერთ-ერთი ყველაზე მხიარული და ბედნიერი დღე იყო ჩემთვის... მიუხედავად იმისა რომ ფეხზე ფაქტიურად არ ვიდექი, გორაობით ჩამოვედი ქვევით ..
ამ დღის მერე მეორე შეხვედრა არ დაგვიგეგმავს...
რამდენიმე დღეში ჩემი მოყოლილი ზღაპრის მერე, ლევანმა საქმიანი წინადადება შემომთავაზა (ანიმაციის გადაღება)... მერე თქვენც მიხვდებით

Goderdzi Makharashvili
Jan 16 2009, 00:50
QUOTE
კახა: მიყვარხარ..
ანა (გულში ბაგაბუგი ააააა ლამის ვიკივლო სიხარულით, რამაგარიააა ) და
პასუხი : არ მჯერა
კახა:
ვაიმე შენ შემოგევლე და თქვენ შემოგევლეთ
ეხლაც ვწერ და იმდენს ვიცინი ვერ ვჩერდები
ძალიან საყვარლები ხართ
და ორივე ძალიან მიყვარხართ!
და არა მარტო თქვენ!
ყველანი მიყვარხართ! ყვალანი!
m_virus
Jan 16 2009, 10:30
dathuna
Jan 16 2009, 14:06
წავედი ე.ი. მე ერთი თვით ბოკედან,
Tato Robakidze
Jan 16 2009, 15:54
დედა, რა ხდება თურმე ...........

მეშინია უკვე ვინმესთვის PM მიწერა, ოჯახი არ დამენგრეს

ეს ხუმრობით .....
გაიხარეთ გაიხარეთ !!!
Iki Bazadze
Jan 16 2009, 16:38
ბოკეა თუ რიტუალების სასახლე ?
marianita
Jan 16 2009, 17:02
ბატუკელა ძალიან ძალიან ძალიან საყვარელი ხარ

და მიყვარხარ უკვე
პ.ს. მე მართალია ბოკელი სიყვარული არ მყავს, მაგრამ არანაკლებია
m_virus
Jan 16 2009, 17:24
QUOTE
მაგრამ არანაკლებია
არანაკლებია ბოკელზე? უფრო სწორად მინდოდა მეთქვა ბოკეურ სიყვარულზეთქო
Added @ [mergetime]1232112338[/mergetime] ბოკე როდესმე ცნობილი ბრენდი თუ გახდა მის ქსელში აუცილებლად უნდა იყოს რიტუალების სასახლე
archi-goga
Jan 16 2009, 21:31
კაი ხანია ბოკეზე არ ვყოპილვარ. რა კარგები ხართ რო იცოდეეეთ

MINI-მ მომცა ლნკი თორე ალბათ ვერც გადავავლებდი თვალს აქაურობას
მეც გავიხარებ ჭიას და დავწერ

ბოკელი არ იყო სანამ გავიცნობდი, მე ვაზიარე ცხოვრებას (ბოკეს)
2008 წლის 13 იანვარს ჩემმა მეგობარმა დამირეკა, დღეს ჩემთან სტუმრები მოდიან და მოდიშენც ერთად შევხვდეთ ახალ წელსო. მეც წავედი, დაახლოებით ცხრა საათზე მივედი, შევედი და გავშეშდი, გავდებილდი, ენა გადავყლაპე, დავიშოკე. თვალში დამიბნელდა, აქამდე არასდროს მენახა ეს ჩემი მეგობრის მეგობარი
ისე დავიბენი რომ ვერ ავღწერ

დაბნეულობისგან დავიწყე უაზროდ ბევრი და უაზრო ლაპარაკი, რაგაცეებს ვბოდიალობდი. ერთი სიტყვით: ერთი სიტყვაც კი არ უთქვამს ჩემი მიმართულებით 2 საათის განმავლობაში. ვერსაიდან მოვუარე რომ ურთიერთობაში შევსულიყავი

ასე დებილივით ვლაყბობდი და ვიყავი
ერთადერთი რაც მოვახერხე ისიყო რომ გავიჩალიჩე და ჩემს გვერდით დავისვი
გადასვლაზე იკაიფეთ
ასე რომ ვიპიქრე რომ ის ჩემთვის მიუღწეველი იყო და ხელის ჩაქნევას ვაპირებდი, 2 იქნებოდა უკვე, აპარატი გადაიჩედა კადრებით და კომპში ვყრიდი, შემოვიდა და გვერდზე მომისკუპდა. დრო ვიხელთე და ვაკოცე (მთვრალი ვიყავი თორე ვერ გავბედავდი) მეთქი ვსო გავანადგურე ყველა შანსი თუ რამე მქონდათქო ვიპიქრე და იცით რა მოხდაააააააააა , მიყურა ასე 5-10 წამი და თვითონაც მაკოცა
არა მაშინვე კი არ შემიყვარდა უბრალოდ საშინლად მომეწონა

ასე აეწყო ჩვენი ურთიერთობა, ძალიან მალე შეგვიყვარდა ერთმანეთი, ვართ ასე ტკბილად ჩვენთვის

აგვისტოს ომი რომ არა ეხლა ცოლ-ქმარიც ვიქნებოდით , მაგრამ ეგ არაფერი ამ თვის ბოლოს ვიწერთ ჯვარს
ასეთებიც ხდება
განსაკუთრებული არაფერი (თქვენთვის) მაგრამ ისტორიააა
Marushka
Jan 16 2009, 22:47
archi-goga მაგარიაააააა, გენაცვალეთ ოორივეს საყვარლებო.. ბედნიერებას გისურვებთ
Giorgi Janibegashvili
Jan 17 2009, 00:03
ჰე ჰალხო მოყევით კიდე ისტორიები არ გაჩერდეთ ნუ გერიდებათ
nino be
Jan 17 2009, 12:58
QUOTE(batukela @ Jan 15 2009, 14:00)
იმ დღეს სულიერად ავმაღლდი

დილის 4საათზე წამოვედით და მანქანა ვერ ვნახეთ რომ ტრასამდე ჩამოვსულიყავით, უფროსწორად კახამ ვერ ნახა, ჩვენ ფეხით გვინდოდა ჩამოსვლა და ასეც მოვიქეცით : ))
იიისეთი კარგი იყოო : )
დაახლოებით ერთი საათი სრიალ-სრიალით მოვდიოდით : )
შემდეგ კახამ ძალიათ ჩაგვსვა ტაქსიში და სახლში გაგვიშვა : )იმას ეგონა დავიღალეთ, არადა სულ არ მინდოდა ჯერ წავსლა : (
აიი მერეეე დაიწყო ჩემი მოუსვენრობააა : ))
კახა კახა კახა კახა კახა კახა სულ ეს მეკერა პირზე : )))
მერე ბევრი რამ მოხდა ამ დღის მერე...
გრძნობებში გაურკვევლობა, გაბუტვა, სიცილი, ცოტა სევდაც დააა მერე მოხდაა რაც მოსახდენი იყოოო

კახა: მიყვარხარ..
ანა (გულში ბაგაბუგი ააააა ლამის ვიკივლო სიხარულით, რამაგარიააა ) და
პასუხი : არ მჯერა
კახა:
ასეე დაიწყო ჩვეეეენი დიიიდიი სიყვარულიიიი

მას შემდეგ ბეევრი სიხარულიიი, ცოოოტა სევდა,ომი ,ცრემლი მაგრამ მაიინც მაიინც ძააალიან მიყვარხარ კახაა!
იმედია ძალიან არ დავწვრილმანდი და თავი არ შეგაწყინეთ

საყვარელი ისტორიიაა
just me
Jan 17 2009, 23:41
Kapo
დოჩანაშვილი ძალიან მომეწონა, მაგრამ ვერ გავიგე რა შუაშია ამ თემასთან მაინცდამაინც...ბმულისთვის მადლობა :-)
DIKARKA და gingery ძალიან მომეწონა თქვენი ისტორიები, საოცრად საყვარლები ხართ

.... :*
tamtushka
Jan 18 2009, 01:04
ძაან ლამაზი ისტორია გაქვთ ყველას, თან გამორჩეული და საინტერესო ...
ვიღაცამ თქვა და მართლაც კარგ კინოს გადაიღებდა ააცი თითოეული სიუჟეტის გამოყენებიტ
ყველას გისურვებთ უუუუუუუუუუზარმაზერ ბედნიერებას
ცხონებული, წიფურია, აკლია აქაურობას
:რაკარგებიდარასაყვარლებიხართ:
alienoty
Jan 20 2009, 18:46
ხო ერთი 9 ფილმი გამოვიდოდა ან უბრალოდ BOKE je T'aim
lado31
Jan 21 2009, 19:04
Nino Baidauri
Jan 21 2009, 20:10
lado31
Jan 21 2009, 20:19
ყველანი გამოურჩეულად თბილები ხართ,
ყველა ისტორია სიყვარულით და სითბოთი გაჟღენთილია , სულ სხვანაირად დავინახე ბოკე და ბოკელები, უდიდესი სითბო ტრიალებს აქ : ) და გულიც გამითმეთ ,
სამწუხაროა რომ არ გიცნობთ
_Anano_
Mar 6 2009, 23:36
..რატომღაც პირველაქდ ვნახე ეს თემა, გულახდილად ვიტყვი, რომ ძალიან დიდი სიამოვნებით წავიკითხე 10ივე გვერდი....ასე მგონია მელოდრამა ვნახე
გააგრძელეეეეეთ!
DIKARKA
Mar 6 2009, 23:58
ჰაჰაჰა აქეთ რამდენი ხანი არ შEმოვსულვარ
ვატყობ არც რიჟა ქათამი შEმოსულა...
არაFEრი არ არის სიახლე?
-))
vakerman nekerman sekerman
Mar 11 2009, 21:00
მემგონი ისტორია მოაკლდა ამ ტემას და მეც მოდი კიდევ ერთ ისტორიას მოვყვები.
მაშინ ჯერ კიდევ თორმეტი წლისა იყო ერეკლე, როცა მას ქათამი, სახელად მარია, შეუყვარდა. ქათამი დიდი იყო მასზე. ეს ტორმეტი წლის ბიჭი იყო(დაახლოებით ვარიას ხელა). და ქათამი კი უკვე ერთი წლისა გახლდათ(დაახლოებით 30 წლის ქალის ხელა). სოფელში ჯერ არავის ეუბნებოდნე, რომ ერტმანეთი უყვარდათ. მალავდნენ. გამოცდილმა დედალმა კარგად იცოდა, რომ "სიყვარულსა მალვა უნდა". მატ პლატონურად უყვარდათ ერთმანეთი, გადიოდნენ ველად, დანავარდობნენ, ფეხს ურტყავდნენ მოპარული სიმინდის ჩენჩოებს და თან ერთმანეთს ესიყვარულებოდნენ. მაგრამ ხანგრძლივ ეს სოფელი გაახარებს ვინმეს განა? ტრ..ში უსმევს მწარე წიწაკას მტრისას მისი გამოცანა.
ჩვეულებრივი დღე იყო, არც მაინც და მაინც მზიანი და არც უმზეო. ჩიტები არ ჭიქწიკებნენ მაგრამ მაინც მაისის ფერი განწყობა სუფევდა. საქათმის მმართველი მამალი, ჩინგა ჯგუკ ვილიკი ხუ... და მისი მამლაყინწები სანადიროდ იყვნენ წასული, ვინც მეტ ჭიაღუას მოკლავდა ის გაიმარჯვებდა. დაასრულეს ნადირობა და სპასპეტმა, სახელად ჯონ დრუგ კურიცამ, გაიმარჯვა. გაატყავეს ჭიაღუები და მწვადებს მიირთმევდნენ როცა ნაკვერჩხალმა შიშინი დაიწყო. ვილიკიმ დახედა ნაკვერჩხალს და აღმოსავლეთ დასავლეთ სამხრეთ ჩრდილოეთიდან მომავალი წყალი შენიშნა. მან კლანჭი ჩაჰყო სითხეში მერე ენაზე გასინჯა, წარბები შეკუმშა და შერლოკ ჰოლმსისეული მზერით წარმოსთქვა: "ადამიანის ცრემლია!" . უცბათ გაიხედა და დაინახა ირაკლი რომელიც იჯდა მტირალი წყლის პირას და ქათმის ბუნდღა ემოსა თან ტრ...ში "პერო ჰქონდა გაჩრილი. ვილიკიმ უთხრა ჯონს : წადი შვილო და ნახე ერთი რა გასჭირვებია უბედურსაო? წავიდა ჯონი თან ორი მამლაყინწა წაიყვანა. თუმცა, როგორც კი მიუახლოვდნენ ირაკლის, მან ისინი გაპუტა და უკან გამოუშვა. გაპუტულები მივიდნენ ვილიკისთან და უთხრეს: ვერ არის ეგ ძმაო გვპუტავსო. ოოო თუ გპუტავთ მაშინ ხოო თქვა ვილიკიმ და თვითონ წავიდა. ირაკლი ძმობილოო უთხრა ვილიკიმ, რა გაგჭირვებიაო?
-ეჰ რაღა რა გამჭირვეია ჩემი მარია წაიყვანეს და ე იქნე იმ დიდ საქათმეში ჩაკეტეს.
-რათა?
-როცა გაიგეს რომ ერთმანეთი გვიყვარდა გაბრაზდნენ. როგორ თუ ადამიანს ქათამი შეუყვარდაო!
-ეხლა მერე ასე უნდა იჯდე და იტირო?
-აბა რა ვქნაო?
-წაი ძამიე და გამოიხსენი.
_კი მაგრამ მაღლაა და ვერ ვწვდები!
-მოიცა ფრიდონ შალიკაშვილს დავუძახებ და დაგეხმარება. ფრიდოოონ! ფრიდოონ მოდი ძამიე ერთი ამას მიმიხედე.
მოვიდა ფრიდონ შალიკაშვილი. გაშალა ფრძები და . . .
-უფ ჩემი დედაია აგი ძამია მაგრა მაღლაა და ვერ ავხტები ამოდენაზე.
ირაკლიმ ტირილი განაგრძო.
-აუ აბა ძამია წაგვიღო ამის ცრემლებმა ლამის!
შალიკაშვილმა მობილიზაცია მოახდინა ახა და შეწვდა კიდეს, მერე ფრთა ჩამოყო და ირაკლი აიყვანა. ირაკლი შევიდა საქათმეში.
_მარია! პასუხი არ არის და მეორე სართულიდან რაღც უცნაური ხმა გამოდის.
_მარია! კიბეზე ავიდა ირაკლი ხმა უფრო გაძლიერდა, ხმა იყო რაღაც არაამქვეყნიური გათანგვის, გამათრახების და ბღორინის!
_მარია! "კორიდორში" შევიდა ირაკლი. ხმა იგი ძალზედ გაძლიერდა. ვიღაცა ითანგებოდა, ვიღაცა ყვიროდა ვიღაცა წიოდა, ვიღაცას ციოდა, ვიღაცას ტკიოდა და დრო გადიოდა. მივიდა კართან ირაკლიმ შეააღო კარი , კარმა საბედისწეროდ გაიჭრაჭუნა. ირაკლი გაშეშდა, სახე გაუფითრდა და თვალიდან ცრემლი წამოუვიდა. მარია და ფორნანდო ერთ ლოგინში იწვნენ, მარიას ნისკარტი ფორნანდოს კუწურიეს ეხებოდა და შიგადაშიგ მარია სიამოვნებისგან იძახდა: "კვა. . . კვა, კვა. . . კვა, კვა კვა კვა ... ო"
ირაკლიმ ათრთოლებული ხმით მიმართა: -მარია! . . ფორნანდო ჩემო ძმაო . . . რა ხდება . . .
_ეს ის არ არის რაც შენ გგონია ირაკლი! თქვა მარიამ, ისე, რომ კუწურიე ნისკარტიდან არ გამოუღია და კენკვა გააგრძელა.
_რატომ მარია! რატომ . . .
ფორნანდომ გახედა ირაკლის- არა ირაკლი არ ქნა! ირაკლი არ ქნა ირაკლი! არა! არა! არა არა . . . . . ა.. რ... ა.. ა.. ა.. რ..რ..რ.. ა..ა..ა.. და თვალები განაბა.
ირაკლი ამაზე სულ გადაირია და ვალტერ პპკ პირდაპირ შუბლში გაარტყვა შავლეგს. (შავლეგმა ისღა მოახერხა ეთქვა: "მე რა შუაში ვარ შეჩ. . . . და მოკვდა. ირაკლიმ კიდევ ერთხელ გაისროლა და ამჯერად ფორნანდო განგმირა.
-მარია! რა გამიკეთე მარია!
- ეს ის არ არის რაც შენ გგონია ირაკლი!
-წაი შენი ბო . . . დედა შე. . . . და ორი ერთი ტყვიით სული ამოხადა, ისედაც სულამოხდილ მარიას.
ამ სისასტიკის შემხედვარე ვილიკი გადაირია პირდაპირ და თქვა :
უნკასი დარეჯანის ძე მოსეს უქია ხონელსა,
მამლაყინწ-კრულეს- შავთელსა, ლექსი მას უქეს რომელსა,
მარია - ჭუჭ....თ მომგველსა, მას ენა-დაუშრომელსა,
ირაკლის - მისსა რუსთველსა, მისთვის ცრემლ-შეუშრომელსა.
Levan Sikharulidze
Mar 11 2009, 21:17
Nino Baidauri
Mar 11 2009, 23:54
ჰაჰაჰჰჰჰჰ

კაი ხანს გაგვყვება ახლა ეს ისტორია
vakerman nekerman sekerman,
შენ მაინც არ ჩააგდო ხოლმე ეს თემა
vakerman nekerman sekerman
Mar 12 2009, 03:01
vakerman nekerman sekerman
Apr 7 2009, 04:01
გაზაფხულის შუადღის სიფხიზლეს, თუ შეუწუხებიხართ, რომელიმე ალბათ დაფიქრებულხართ ერთს ჩამოვკრავ და დავიძინებო. ასე ფიქრობდა კატოც, უკვე მესამე, მეოთხე ხელი მოეთავებინა, მაგრამ ვერა და ვერ იძინებდა. ბოგავდა, ძრწოდა. მისი შემხედვარე თქვენი თავი გაგახსენდებოდათ ასე 16-დან 21 წლამდე, რომ ბორგავდით ლოგინში. ზოგს ბიჭი გინდოდათ, ზოგს გოგო ზოგს ბავშვი და ზოგსაც კარგი ბიძა კაცი, ღიპიანი სადღეგრძელოს, რომ გადასანსლავს ყანწიდან წამოსული ღვინო ღიპზე, რომ დაესხმევა. ჩვენ კატოს ეს ასაკი უკვე 10, რატო ბარე 15 წელი გამოვლილი ჰქონდა, მაგრამ მიუხედავად ამისა მაინც კაცი უნდოდა. ცხოვრებაში რამენი კაცი ეთაყვანებოდა, მაგრამ ყველას იწუნებდა, არავინ მოსწონდა. ახლა კი მათზე ფიქრით ვეღარ იძინებდა. დღეს კი არც თუ ისე ჩვეული დღე აპირებდა გატენებას. კატოს გაზეთში განცხადება ჰქონდა განთაავსებული და სწორედ დღევანდელი დღე იყო მისი გულის სწორითან პაემანის დღე. განცხადება ჩვეულებრიბი იყო. განათლებულ, სიმპათიურ, უმაღლეს დამთავრებულ, სამსახურიან ასე 35 დან 45 წლამდე წარმოსადეგ მამაკაცს ველოდები სიმპატიური ქალი კვირას დღის სამ საათზე, ვაკის პარკთან მეცმევა შავი კაბა და ხელში დავიჭერ ენძელას. მეტად რთული იყო ამ ქალის ამოცნობა რადგან რვა მარი იყო, ყველას შავი კაბა ეცვა და ყველა ყვავილებით დაიდოდა. ენძელის გარჩევა კი იქ არცერთმა კაცმა არ იცოდა. იდგა ეს ჩვენი კატო შავ კაბაში და ვერ ხვდებოდა რატომ არავინ არ მიდიოდა მასთან კითხვით: თქვენ ხართ ემანუელა 69?. ამ ფიქრებში იყო ჩვენი კატო, როცა მის წინ მამაკაცი გაჩერდა. კოსტუმში გამოწყობილი, ქერა თმაში ოდნავ ჭაღარა შერეოდა, ოდნავ კეხიან ცხვირზე სათვალე ჰქონდა აყუდებული, ფეხსაცმელი ისე გაეპრიალებინა რომ ცაში ღრუბლების მოძრაობასაც კი ირეკლავდა. ძალიან მორიდებულად მოიხსნა შლიაპა და არისტოკრატული ხმით იკითხა:
-თქვენ ბრძანდებით ემანუელა 69?
-დიახ, მე ვარ.
-სასიამოვნოა, მე თქვენი განცხადება წავიკითხე. და მოვედი. მართალია თქვენი მოთხოვნბიდან მხოლოდ ერთს ვაკმაყოფილებ, მაგრამ . . .
-ის ერთი ასაკია ალბათ?
-დიახ სწორედ, მართალი ბრძანდებით. მომეცით ნება ნამცხვარზე დაგპატიჟოთ.
-და უფრო რაიმე სერიოზულზე, რომ დამპატიჟოთ არ გაქვთ სურვილი?
-როგორც თქვენ ინებებთ, ეს თქვენზეა დამოკიდებული ემ . . . უკაცრავად როგორ მოგმართოთ?
-კატო.
-რა გვარისა ბრძანდებით?
-ლუარსაბიშვილი.
-სასიამოვნოა მე გახლავართ ავთანდილ, ავთო, შიშნიაშვილი.
მთავარი იმფორმაცია გაცვლილი ჰქონდათ, ახლა არჩენილი იყო კაფე და მერე შეხედავდა კატო, როგორ განვითარდებოდა მოვლენები. სავახშმოდ, რომ დასხდნენ კატო მიხვდა, რომ ავთო ინტილიგენციის წარმომადგენელი გახლდათ. ეს მან რამდენიმე ნიშნულით დაადგინა. პირველ რიგში ავთო თქვენობით ლაპარაკობდა, მეორე მისი ლაპარაკის ტემბრი იყო მაღალი, ცოტა გაწვრილებული ჰქონდა ხმა და ისე მორიდებულად გამოსცემდა ბგერებს, რომ ხმა ხშირად არ ისმოდა და ბოლოს რაც ყველაზე მთავარი იყო კოსტუმსა და ჰალტუხში იყო გამოწყობილი. ბევრი ილაპარაკეს თუ ცოტა სამი რამე გამომჟღავნდა 1 ეს კაცი ცოტას წაუმდიდრებდა 2 ამ ქალს კაცი ძალიან უნდოდა, ამას ხვდებოდა ავთო. მაგრამ კატო ვერ ხვდებოდა იმას, რომ ამას ავთო ხვდებოდა 3 კატოს ეს კაცი ადვილად დასამორჩილებელი ეჩვენებოდა, მაგრამ კატო ვერ ხვდებოდა იმას, რომ ავთო ხვდებოდა იმას, რომ ის მას ადვილად დასამორჩილებელი ეგონა. მოკლედ ბევრი ილაპარაკეს თუ ცოტა ავთომ სახლში მიცილება შესთავაე თავისი მანქანით, ვოლგით(ოღონდ ახალი ვოლგით). მანქანის კარი გაუღო კატოს, ერთი წუთიო, გააღო საბარგული და იქიდან ვარდები ამოიღო. აი ეს თქვენ. კატო ამ საქციელმა და ცოტათი ააფორიაქა(ახლა თანამედროვე მწერლები, რომ იტყვიან აღეგრძნოო აი ისე). გზაში ავთანდილმა მანქანა სანაყინესთან გააჩერა და ერთი ნაყინი(ჩამოსასხმელიო, რომ ეძახიან) მიუტანა კატოს. კატო ნაყინს ლოღნიდა, ავთო კი ფორიაქდებოდა და თან, როცა გზაზე ცოტა მანქანები იყო კატოს ფეხებს ათვალიერებდა, რომლებიც 20 წლის გოგონას ფეხებივით, მოვლილები, მომხიბლავები და გემრიელები იყვნენ. უცბათ, არ ვიცი კატოს ენიდან თუ ნაყინის ჭიქის ვედა წვერის გამდნარი ნაწილიდან წვეთი მოწყდა კატოს ფეხზე, მუხლსა და ბაყვს შორის დაბინავდა. ავთანდილმა მკვირცხლვე კოსტუმის წინა ჯიბიდან ცხვირსახოცი ამოიღო და კატოს წეთი მოაშორა, მაგრამ ამას დროზე მეტი ხანი მოანდომა და ბევრად უფრო დიდ რაიუსზე ამოძრავებდა ხელს. კატოს გაეღიმა, აფორიაქდა, ავთოც აფორიაქდა. როცა კატოს სალთან მივიდნენ კატომ ჰკითხა:
- გნებავთ ყავაზე დაგპატიჯებთ?
-რაიმე სერიოზული, რომ შემომთავაზოთ? თქვა ავთომ და ირონიულად გაიღიმა.
- ეს თქვენზეა დამოკიდებული. და კატომაც ირონიულად გაიღიმა.
მანქანა გაჩერდა, ქალი და მამაკაცი სუპერ, ჰიპერ, მინი მარკეტ " ნისლიან ალბიონში " შევიდნენ და იყიდეს. რა იყიეს ეს მე არ ვიცი, მაგრამ სახლში, რომ ავლენ გავიგებთ. ავიდნენ სახლში. ლიფტში ავთო კატოსკენ გაიწია. კატო არ ავთოკენ არ გაწეულა, მაგრამ არც უკან დაუხევია. ამიტომ ეს გაწევა კოცნით და მშვენიერი ფეხის "მასაჟით" დამთავრდა. სახლში შევიდნენ, შამპანიური გახსნეს და დალიეს. მერე მეორე ბოთლიც გახსნენ და მესამეც. კატო დათვრა, სპეციალურად დათვრა, რადგან იცოდა ეს ყველაფერ რითიც დამთავრდებოდა და ცოტა ეშინოდა. ავთო ჭიქებს შორის იწევდა ხოლმე კატოსკენ, ახლა კი საბოლოოდ გაიწია და კატოც უკვე სერიოზულად მიუდგა ამ საქმეს-კოცნის დროს, როცა ავთო ტუჩიდან კისერზე გადაინაცვლებდა ხოლმე ოდნავ ოხავდა. ავთოც სერიუზულად მიუდგა ამ საქმეს, კატო ხელში აიყვანა და საძინებელში გადაიყვანა. ერთმანეთს კოცნიდნენ, კატომ ავთოს პერანგი გახადა, ავთომ ამის საპირისპიროთ ერთი ხელის მოსმით გააძრო კაბა და საწოლზე დააწვინა. შარვალი გაიხადა და კატოს აზუდს მიადგა. კატოს აზღუდი ისე იყო მოჭერილი რომ ტყვიასავით გავარდა. ახლა კი ბოლო ეტაპიღა იყო დარჩენილ. კატოს საცვალი და ამის მერე დასასრულის დასაწყისი ახლოვდებოდა. ჩემგან მოულოდნელად ავთომ ნაზად და მომხიბლელად კი არ გახადა საცვალი, პირიქით ერთიანად ტანზე შემოახია. კატო დაიძაბა, ყველა კუნთი დაჭიმა, და გაწთლდა. ავთო კი ეუბნებოდა მოეშვიო, მაგრამ მის ძახილს ყურადღებას არ აქცევა.
_მოეშვი კატო! მოეშვი!
კატო იჭინთებოდა.
-აი ეხლა ცოტა გეტკინბა კატო.
კატომ გვერძე გაიხედა და ყველა იმ კაცის ლანდი დაინახა რომელსაც იცნობდა, ისინი მოძრაობნენ და აფორიაქებულები იყვნენ. კატომ მუჭშით ავთანდილის საცვალს მოუჭირა ძალიან მაგრად.
-კატო ეხლა გეტკინება და იყვირე!
კატო იჭIნთებოდა და მუჭს საცვალს უფრო მაგრად უჭერდა, თან იმ კაცებს უყურებდა, ვერ ხვდებოდა ელანდებოდა თუ მართლა თავის საძინებელში ამდენი კაცი დადიოდა. კატომ უცბათ რაღაცა იგრძნო, რაღაც ტკივილი გრრძნო მთელი სხეული ატკივდა.
-იყვირე კატო.
კატომ, თვალები დახუჭა, თავი უკან გადაწია და განწირული ხმით იყვირა -Freedom! ! ! და ავთანდილის ნიფხავს ხელი გაუშვა, რომელიც საწოლიდან გადმოგდებული ხელიდან ნაზად, ძირს, იატაკზე დაეცა.
Nino Baidauri
Apr 7 2009, 11:57