ეხლა ისტორიები ლოცვის გადაღების პროცეზზე...
წავედი სადღაც, რომელიღაც სოფელში, მობილურში კი მიწერია სახელი მაგრამ გუშინ ბრახვანი გაადინა მობმა და ვერ ვრთავ კლავიატურას : DDD ხოდა ჯერ გავიხედე და ვხედავ თოვლიან კავკასიონს, ღობეებზე ჩაყოლებულ ვარდებს, მწვანე ხეებს, ხის სახლებს და
"ნაყინი იაფად და კომუნიკაბელური გადარიცხვები"-ს სიმართლე გითხრათ ორივემ დამაინტერესა, ნაყინმა იმიტომ რომ იაფად ნაყინი როგორი იყო მინდოდა მენახა და კომუნიკაბელურმა იმიტომ რომ ანგარიშზე არ მქონდა და მაინტერესებდა ინტერნეტის გარეშე როგორ ირიცხება თანხა... რათქმაუნდა იქიდან გულგაცრუებული გამოვედი, ნაყინსაც ჩვეულებრივი ფასი ედო და გადარიცხვაც არ ხდებოდა... მოვიწყინე... რაღაცით ხომ უნდა გავრთობილიყავი... ჩამოვჯექი და დავიწყე გამდნარი ნაყინის ჭამა... უცებ ნათურა ამენთო თავთან და შევბრუნდი მაღაზიაში და გამყიდველს ვეკითხები რით შეიძლება გავერთო მეთქი, გამყიდველმა ისე შემომხედა უსიტყვოდ მოვბრუნდი და გამოვედი მაღაზიიდან, გამოსვლისას რაღაც სტრანნი შენობის თავი დავინახე, მოვბრუნდი და გამყიდველს ვეკითხები ეს რა არის მეთქი: - მეჩეთი, მომიგდო 1 სიტყვა და მივხვდი რომ უკვე ვაღიზიანებდი... ისევ გამოვბრუნდი, უცებ დამარტყა თავში ვაიდა ლოცვა რომ იყოს მეთქი?! შემოვედი ისევ მაღაზიაში და გამყიდველს ვეკითხები ლოცვა რა დღეებშია მეთქი: - პარასკეობით \, ისევ მომიგდო, ვააახ ვფიქრობ დღეს უკვე შაბათია, პარასკევამდე მთელი კვირაა... და გავიფიქრე იქნებ მაინც ღია იყოს მეთქი და შევბრუნდი ისევ მაღაზიაში რომ მეკითხა ღია იქნება თუ არა მეთქი მაგრამ შებრუნებისას გამყიდვლისკენ რომ გავიხედე ჩანგალზე ჰქონდა ხელი ჩაბღუჯული და აღარაფერი მიკითხავს, გამოვტრიალდი...
მივედი მეჩეთის კართან დაბლა ფეხსაცმელები ეყარა, მივხვდი რომ ვიღაც იქნებოდა შიგნით, მივაკაკუნე, რეაქცია 0, კიდე მივაკაკუნე კიდე 0, მესამეჯერაც რომ მივაკაკუნე და არ გამომხედეს ავდექი და უკითხავად ვშვლიპე თავი... ვიღაც ტიპი იდგა და გვიდა... შევედი და უკაცრავად მეთქი, არ მომაქცია ყურადღება, ზევით იყო, უკაცრავააად, კიდე არ მომაქცია და ბოლოს "ალოოოოოოოოოოო" რომ დავიკივლე შემობრუნდა... მოვუყევი ზღაპრები რომ ჟამთააღმწერელი ვარ და საქართველოს ისტორიულ ფაქტებს ვიღებ და რელიგიებსაც მათ შორის და ა.შ და ა.შ მაგრამ რათ გინდა, სულ არ აინტერესებს ვინ ხარ... - რა გინდა!
მეთქი, რავიცი რამდენიმე კითხვა მაქვს... დღეს ლოცვა არის მეთქი?
- კი!
- მლოცველები მოდიან? ვეკითხები
- ცოტა!
მეთქი საქართველოს ღირსშესანიშნაობებს ვიღებ ბიძია და შეიძლება რომ ლოცვაც გადავიღოოო????
- გადი გარეთ!
ვახ მეთქი აი შარი, რატომ? ვკითხე
- ფეხსაცმლით არ შეიძლება!
- უიჰ მეთქი ხო რავიცი გავალ
გავედი გავიხადე ფეხზე, შევედი
გადავიღო ლოცვა ბიძია?
- არა!
ვაიიი მეთქი ისე არ წავალ რამე რომ არ გადავიღო! ავუწიე ტონს : DDD
- მეჩეთი გადაიღე ლოცვა არა!
კარგი მეთქი გადავიღებ მეჩეთს და ლოცვა როდის იწყება? და დავაყარე ტონა კითხვები და ნელნელა ინფორმაცია გამოვტყუე...
თურმე იწყებოდა 1:30 ზე და მთავრდებოდა 30 წუთში, ადრე მახსოვდა ისიც რომ მუსლიმანები რომ ლოცულობენ რაც არ უნდა მოხდეს არ დგებიან ფეხზე (რომელიღაც ფილმში მქონდა ნანახი :DDDD)
ნუ რამდენიმე კადრი ჩავაჩხაკუნე და ლოცვა იწყება გადიო და ოკ მეთქი (ოკ რამდენად გაიგო არ ვიცი

)
გამოვედი და ზუსტად 2 წუთში მოულოდნელი სტუმარი გავხდი მეჩეთის
დავიწყე აქეთ იქით ბლაყუნი, თან მასტერას ფოტოაპარატი მეჭირა და ბომბის გავარდნასავით ჰქონდა ხმა ჩხაკუნებს

)))))))))))))))))
ერთი ბებერი ბაბუ ისე ცუდად მიყურებდა ეტყობა ელოდებოდა როდის დამთავრდებოდა ლოცვა რომ მაგრად ვეცემე :DDDD
საათი დავინიშნე და ზუსტად 27 წუთში რომ მოვძუძგე იქიდან 3 წუთში სოფლის თავში ვიყავი და მარშუტკას ვაჩერებდი