მეგობრებო, დაახლოებით 2 თვის წინ რუსთავი2-ზე გავიდა რეპორტაჟი უპატრონო ბავშვთა სახლზე, Dუშეთის ერთ-Eრთ სოფელშია. რამდენადაც მე ვიცი ფორუმელები უკვე დაეხმარნენ პატარებს. ბავშვები საშინელ პირობებში არია, შეიძლება ითქვას რომ მათ არანაირი პირობა არ გააჩნიათ! ძალიან გთხოვთ, გამოიმეტეთ ბავშვებისთვის ნებისმიერი სახის დახმარება, მათ არაფერი არ აქვთ ვიზრუნოთ ამ სითბოსა და სიყვარულს მოკლებულ პატარებზე. ამ აქციის მთავარი მიზანი კი ის არის, რომ მათ იგრძნონ რომ ისინი არ არიან მარტო, რომ მათძე ზრუნავენ. ველი თქვენს გამოხმაურებას, შევაგროვოთ ყველაპერი და ერთად ვეწვიოთ პატარებს და ვაჩუქოთ პატარებს მზის სხივები
ამ სიტყვებს გამოეხმაურა ზღვა ხალხი... და შეგროვდა უამრავი სხვადასხვა სახის საჩუარი... უბრალო ბუშტიდან დაწყებული ქურთუკით დამთავრებული...
10 მარტს ნინას ეზოში დაიტვირთა მანქანა და საჩუქრები (რამოდენიმე ბოკელთან ერთად) დაიძრა დუშეთის მიმართულებით
საჩუქრების პირადად გადაცემის საშვალება მოგვეცა ბოკეს შემდეგ წევრებს: ნინა მაწონი, ერეკლე, საბაი, ჭიპო, ლუიჩკა, ნინო მაგენეიშვილი, თათა (ნიკი არ მახსოვს) ნიკუშა დვაცატ-ტრეწი, ნინას ძმა (არც მისი ნიკი მახსოვს ) და თქვენი მონა მორჩილი არჩილ გიორგაძე
თბილიშივე შეგვხვდა ამ ბავშვთა სახლის დირექტორი (ბატონი ზაზა) და წინ გაგვიძღვა.
ფერად-ფერადი ბუშტების ბერვაში გართულებს გზა ძალიან მოკლე გვეჩვენა და აი ჩავედით კიდეც...
იქ დაგვხვდა 20 ამდე სახეგაბადრული და ნათელი მზერა
უნდა გამოგიტყდეთ რომ რატომღაც მეშინოდა ამ შეხვედრის... არ ვიცოდი როგორ დაგვხვდებოდა პატარა ადამიანები ... და მეც და ბავშვებიც პირველი 10 წუთი ერთნაირად ვმორცხვობდით...
საბოლოოდ ნინამ გვიშველა... და ბავშვებს წინასწარ გამზადებული (ლამაზ შეფუთვაში) საჩუქრები პერსონალურად დაურიგა ბევრი რომ არ გავაგრძელო პატარებს ძალიან გაუხარდათ სტუმრების ჩასვლა ...
ვხატეთ ბატონო... ოთახიც ვღებეთ ბატონო (ერეკლემ მთელი თავისი ენერგია და არქიტექტურული განათლება ჩააქსოვა ამ საქმეში) ... ფეხბურთიც ვითამაშეთ ჩემო ბატონო... და ბურთიც გავხეთქეთ
მოკლედ პოზიტიური ენერგიის დიდი რაოდენობით გაცვლა-გამოცვლა მოხდა იმ დღეს
ყველაზე პატარებმა 4 წლის გიორგიმ და 5 წლის ნინომ (და-ძმა) წარუშლელი შტაბეჭდილება დატოვეს ჩემს მეხსიერებაში... საყვარლებიიიი
აქვე ისიც უნდა ითქვას რომ მიუხედავად დირექციის დიდი მონდომებისა ბავშვებს არ აქვთ ნორმალური პირობები... არის წყლის პრობლემა რომელიც შენობაში არ შედის... ოდნავ მოშორებით დგას ჭა რომლიდანაც ეზიდებიან წყალს.
აქედან გამომდინარე ლოგიკურია რომ შენობაში არც აბაზანა და არც სან. კვანძი არარსებობს...
თუმცა დავინახე დირექტორის და გამგებლის დიდი მონდომება რომ ბავშვებს შეუქმნან უკეთესი პირობები... თუმცა ისიც ნათელია რომ მარტო, დახმარების გარეშე, ძალიან გაუჭირდებათ...
ბოლოს როდესაც ჩვენი მისია იმ დღეს ამოწურულად ჩავთვალედ და თბილისისკენ წამოსვლა განვიზრახეთ ბატონმა ზაზამ ქვა ააგდოდა თავი შეუშვირა... დუშეთის ხინკალი რომ არ ჭამოთ არ იქნებაოო...
შეგვიპატიჟეს და გაგვიმასპინძლდნენ...
პ.ს. არც ღვინო იყო ურიგო
ასე ემოციებით დატვირთულნი შევუდექით თბილისისკენ გზას...
აქ ბავშვების სახელით მინდა ყველას დიდი მადლობა გადაგიხადოთ ... ვინც პატარა წვლილი მაინც შეიტანა ამ კეთილ საქმეში... განსაკუთრებით ნინას რომელმაც წამოიწყო ეს ყველაფერი... და ბავშვებს ესეოდენ დიდი სიხარული აჩუქა
ნიზკი პაკლონ
პ.ს. რეპორტაჟიდან შეგნებულდაა ამოიჭრილი ის ეპიზოდები სადაც რუსთავი 2 ფიგურირებს... ვინაიდან და რადგანაც გაცხარებული ვარ მათი საქციელით... ნუ გამგები გაიგებს...
თუმცა არც იმის უფლება არ მაქ, რომ არ ვთქვა. იმ დღეს ბოკესთან ერთად ქალბატონმა ნინო არაზაშვილმა ბავშვებს ძალიან ბევრი საჩუქარი ჩაუტანა...
მართლაც საოცარი შთაბეჭდილება დატოვეს ჩემზე ბავშვებმა,განსაკუთრებით ორმა უსაყვარლესმა და ულამაზესმა ანგელოზმა-ნინიკომ და მისმა ძმამ გიორგიმ...
ძალიან დიდი მადლობა დაუზარელ და უმაგრეს ადამიანს,ამ ამბის ორგანიზატორს ჩვენს ნინას ცოტა არ იყოს გული დამწყდა რომ მისი ასეთი კეთილი საქმე რუსთავი 2მა ვერ დააფასა როგორც საჭირო იყო ისე... კაი ეგ არაა მთავარი,მთავარი რაც იყო ის გავაკეთეთ
ცოტა ხანში მეც დავდებ ფოტოებს თუ დამეხმარებით არ ვიცი როგორ ავტვირთო
დღეს სახლში რომ მოვედი ჩემს უფროს დის შვილს 5 წლისაა აუხსენი რომ ბავშვთა სახლში ვიყავი და რომ ძალიან უჭირთ იქ მის ტოლებს და ასე შემდეგ... მოკლე რომ აუხსენი ყველაფერი თან 3 დღე არ მყავდა ნანახი ან მე არ ვიყავი სახლში ან სალომე, ჰოდა რომ ვიჯერე გული მისი კოცნით და ფერებით გამოვედი ჩემს ოთახში და შემოვიდა 10 წუთში შემომხედა თავისი დიდი თვალებით და ნიკუშა იცი მე ბავშვებსთვის სათამაშოები შევაგროვეო ჩემებიო და ხომ წაუღებ ჩემგანო აი მერე რომ ვებრდღვენი ვერ გამაშველეს იმდენი ვკოცნე
დატვირთული დღეების შემდეგ, დავჯექი კომპიუტერთან, ღრმად და შვებით ამოვისუნთქე და აი, თქვენთან ვარ გიორგი არჩილ ძალიან დიდი მადლობა რეპორტაჟისთვის, იმედია ჩვენი დაუზარელი ბიჭებიც მალე შემოგვიერთდებიან და უფრო ვრცლად გაშუქდება ის ულამაზესი დღე განსაკუთრებული მადლობა მინდა მოვუხადო ჩალათა--გიას და მის ულამაზეს და უსაყვარლეს ლუის, თხვენ არ იცით როგორ მედგა გვერდში და როგორ ატარებდა მძიმე პარკებს ჩემო გია და ლუი, თქვენ რომ არა, მანდვილად არაფერი არ გამოვიდოდა. მიყვარხართ და გეფერებით.
ასევე დიდი მადლობა უთბილეს ადამიანს ნათიას---Hot Chocolate, რომელმაც მტელი სამსახური პეხზე დააყენა, შეატყობინა ამ აქციის შესახებ, თვითონაც უამრავი რამ უყიდა პატარებს და ასე დატვირთული მომადგა სახლში, გამგზავრების ბოლო წუთამდე გვერდში მედგა და ერთად ვალაგებდით პატარებისთვის ამანათებს
აგრეთვე გულითადი მადლობა შემდეგ ადამიანებს: Psixodino4ka etushkii D_A_D_A ekaterina77 lama makuku Tamuna Bulia Kamikadze Dielo Nino Tabutsadze ninito N67 Shot marley magda darbaidze Elka MAMONT Shota Megrelishvili Annano tatuna
და ღა თქმა უნდა, ჩემი ერთგული ადამიანები, რომლებიც მოთმინებით ტვირთავდნენ სამარშუტო მინი ავტობუსს( ოხ რა ქართულია Nინა, მალადეც ესენი არიან და მუდამ იქნებიან
Sabai Archigio Nikusha 23 Chipo Erekle milanelo
მგონი არავინ არ გამომრჩა ყველას კიდევ ერთხელ უდიდესი მადლობა რომ მხარში ამომიდექით და ერთიანი ძალებით დავეხმარეთ პატარებს. მიხარია რომ აქცია შესდგა და პატარებს ნამდვილად ვაჩუქეთ სიხარული და სითბო. მიყვარხართ