Added @ D_A_D_A, არიან ხალხი, რომლებიც "ავითარებენ ფანტაზიას" და ამითი არავის ერჩიან და არც ავნებენ. მაგრამ თითქოს და მათ გამოსაჯავრებლად არსებობს ხალხი, რომელიც ფოტოს იღებენ, კინოს, წერენ სცენარებსა და ათასგვარ ნოველებს თუ ლექსებს, "ფანტაზიას კი არ ავიტარებენ:. მისი წაკითხვისას კი ხვდები, რომ ამ ადამიანებს ჯობდა "ფანტაზია განევითარებინა" და არ გადაეღო ან არ დაეწერა.
[/quote]
ჰოდა მეც მაგას ვამბობ ზუსტად მერე ძველი ბერძნები ბევრ რამეს ამბობდნენ კიდევ მაგრამ სადაა
სიხა მხოლოდ ამ თემის გამო შეიძლება Iთქვას რომ ვერ გიტან
პ.ს მეც არ მჯერა რომ სულ რაღაც 12 გვერდით ამოიწურა ჩვენი ისტორიები თან იმას თუ გავითვალისწინებთ ჩემს და ჯინჯერის აქტიურობას... -)))))))))
ვიFიქრებ შეიძლება მქონდეს რამე მოსაყოლი,პრინციპში კი მაქვს უბრალოდ წერას ცამოყალიბება უნდა,ჩამოყალიბებას კიდევ Fიქრი,რომელიც ნაკლებად არის ახლა და აი Fიქრს ,ჩამოყალიბებას და წერას რომ მოვრჩები მერე ბოკედან ნიკის გაუქმება მოყვება ამას -))))))))))) ასე რომ მე ჯერ პასს -)))
ისე, მაშინაც ასე გაოფებით და ერთმანეთის შეგულიანებით დავიწყეთ მე და შენ
Added @ აქ ვერ დაგნებდები ხირხააალ კი არა და, მე მართლა არაფერი მაქვს აქ მოსაყოლი, მარა იქნება კაცო ცოტა ხანში, რა პრობლემაა არა, მართლა მოყევი და გისმენ, აგყვები, პომპონჩიკა ბურთებს გავაქნევ და გიბალელშჩიკებ ამასობაში მეორე სუნთქვა გაეხსნება ბოკეს
რაკიღა ყველა დადუმდა, მე ამოვიღებ ხმას და დავწერ კიდევ ერთ სიყვარულის ისტორიას! მიშა ფარცახაშვილი ერთი ჩვეულებრივი, არაფერის მთქმელი ახალგაზრდა გახლდათ. არაფრით გამორჩეული სხვებისგან. მაგრამ რაკიღა იმ ქვეყანაში ცხოვრობდა, სადაც ყველაფერი სიყალბეზე და არაფერზე უყი დაფუძნებული, რომ რაღაცას წარმოადგენდა მაინც. მსისი ფსევდონიმი იან კეზერელი იყო. მისი აქსესუარები გახლდათ ჰალსტუხი, რომელსაც დანიშნულებისამებრ არ იყენებდა, რადან ამ ყვეყანაში და კონკტეტულად კი ქალაქ თბილისში ეს არც თუ ისე ორიგინალურად ითვლებოდა. საერთოდ ნივთებს თავისი დანიშნულებისამებრ არავინ იყენებდა. მაგალითად შეხვდებოდით ჰალსტუხს, რომელიც ქამრის ფუნქციას ასრულებდა და ქამარს რომელსაც ფუნქცია საერთოდ არ ჰქონდა. ან კი ბოტებს, რომელიც ტალახის მაგივრად თაკარა მზისგან იცავდა ფეხებს. სამაჯურს, რომლის მოხერხებულ პატრონს ის ფეხზე გაეკეთებინა. ელასტიკებს და პლიაჯზე ჩასაცმელი გამჭირვალე ზედატანის სიმბიოზს, რომელიც თეატრში ოტელოს უყურებს და ა.შ. რამდენიც არ უნდა უმტკიცო ამ ხალხს ვერ გააგებინებ, რომ: ბოტები ცუდ ამინდში უნდა ჩაიცვა, ჰალსტუხის ადგილი ყელზეა, ქამარისა წელზე და კიტრისა სალათში. მოკლედ იანი ისეთ ქალაქში ცხოვრობდა, სადაც ყველაფერ ყალბი იყო. მხოლოდ ამ ქალაქში თუ შეხვდებოდით რეჟისორს, რომლის არცერთი სპექტაკლი არ მოსწონს ხალხს, მაგრამ იმის გამო, რომ ხელში ცოცხმომარჯვებული, პროტესტის ნიშნად ქალაქიც ცენტრალურ მაგისტრალს გვის, ყველასთვის საყვარელი პიროვნება იყოს. მხოლოდ ამ ქალაქში შეიძლება სამი პოპულარული ჯგუფი არსებობდეს და სამივე გაჭრილი ვაშლივით გავდეს ერთმანეთს. ჩვენი იანიც ამითი სარგებლობდა და ამიტომ პოეტი იყო, ჰალსტუხი ამას კი კისერზე ჰქონდა, მაგრამ ხალხს, რომ ად დაეცინა გახსნილს ატარებდა, თავზე შლიაპა ეხურა ოღონდ ისიც კეფაზე ოდნავ ჰქონდა ჩამოდებული, ძალიან უმნიშვნელოდ. ყელზე აფრიკული წარმომავლოის მძივი ეკეთა და ძირითადად ზოლიან პერანგს ატარებდა, როცა ზოლიანი გარეცხილი იყო მაშინ ყვითელს. წერდა ძირითადად სიყვარულზე ან სამშობლოზე. ან იაზე, მაგრამ იაც საბოლოოთ სამშობლოს ან სიყვარულს უკავშირდებოდა. დიდი გავლენნა ჰქონდა მას ტერენტისა და გალასი(როგორც თვითონ უხმობდა), გავლენა რა, ორი ლექსი წაეკითხა და როცა დააჟრიალა მიხვდა, რომ უკვე დრო იყო თავად დაეწყო წერა, თან პარალელურად ეკითხა კიდეც, როცა დრო ექნებოდა. მის მსმენელებს ის მოსწონდათ რადგან თბილისში ასეთი წესი იყო, თუკი რომელიმე ფრაზაზე დაგაჟრიალებდა და ცრემლი წამოგივიდოდა ესე იგი მთლიანად ნაწარმოები კარგი იყო. სწორედ ამ შეფასების კრიტერიუმის წყალობით იანის ვაი პატრიოტული ლექსები მალამოსავით ედებოდა მსმენელთა დამძიმებულ გულებს. გოგოებს უყვარდათ, ბიჭები ეძმაკაცებოდნენ, ერთი ბოთლი არაყი, რომელიმე სახლის სახურავი და ყველაფერი ჰქონდა სრული ბედნიერებისთვის. შემოიჯენდა ტავის მსმენელებს და გაუთავებლად შეურაცხყოდა ქართულ პოეზიას. მაგრამ ამ ბედნიერ ადამიანს, რომელიც თბილისში ერთერთი პოპულარული მწერალი იყო, გულში ხინჯათ ერთი რა ჰქონდა, ეს იყო მისი სიყვარული. თავისდა უნებურად მას ისეთი გოგო შეუყვარდა, რომელსაც 16 წიგნი ჰქონდა წაკითხული და ამის გამო რადიკალურად განსხვავდებოდა იმ მასისგან, რომელთაც სამი წიგნი ჰქონდათ წაკითხული და იანი მოსწონდათ. ნინი ხვდებოდა, რომ იანის ლექსები არც თუ ისე გენიალური იყო, როგორც ორ წიგნ წაკითხულები სახავდნენ და საერთოდ არ უყვარდა მიშა. უფრო მეტიც მას გოიმად თვლიდა. მაგრამ თითქოსდა მის გამოსაჯავრებლად იანის თაყვანისმცემლები და მეგობრები ნინის თვლიდნენ გოიმად. მოკლედ იანი ძალიან ცუდ მდგომარეობაში იყო.
ბოკელ შეყვარებულთა სია, ბოკეს სიყვარულის ტაძარი ლოოოლ
Apr 9 2009, 13:18
Amateur+ 
Amateur 
NewComer 
