იმ დღეს სულიერად ავმაღლდი დილის 4საათზე წამოვედით და მანქანა ვერ ვნახეთ რომ ტრასამდე ჩამოვსულიყავით, უფროსწორად კახამ ვერ ნახა, ჩვენ ფეხით გვინდოდა ჩამოსვლა და ასეც მოვიქეცით : ))
იიისეთი კარგი იყოო : ) დაახლოებით ერთი საათი სრიალ-სრიალით მოვდიოდით : ) შემდეგ კახამ ძალიათ ჩაგვსვა ტაქსიში და სახლში გაგვიშვა : )იმას ეგონა დავიღალეთ, არადა სულ არ მინდოდა ჯერ წავსლა : ( აიი მერეეე დაიწყო ჩემი მოუსვენრობააა : ))
კახა კახა კახა კახა კახა კახა სულ ეს მეკერა პირზე : )))
მერე ბევრი რამ მოხდა ამ დღის მერე... გრძნობებში გაურკვევლობა, გაბუტვა, სიცილი, ცოტა სევდაც დააა მერე მოხდაა რაც მოსახდენი იყოოო
კახა: მიყვარხარ.. ანა (გულში ბაგაბუგი ააააა ლამის ვიკივლო სიხარულით, რამაგარიააა ) და პასუხი : არ მჯერა კახა:
ასეე დაიწყო ჩვეეეენი დიიიდიი სიყვარულიიიი
მას შემდეგ ბეევრი სიხარულიიი, ცოოოტა სევდა,ომი ,ცრემლი მაგრამ მაიინც მაიინც ძააალიან მიყვარხარ კახაა! იმედია ძალიან არ დავწვრილმანდი და თავი არ შეგაწყინეთ
ყველანი გამოურჩეულად თბილები ხართ, ყველა ისტორია სიყვარულით და სითბოთი გაჟღენთილია , სულ სხვანაირად დავინახე ბოკე და ბოკელები, უდიდესი სითბო ტრიალებს აქ : ) და გულიც გამითმეთ , სამწუხაროა რომ არ გიცნობთ
მემგონი ისტორია მოაკლდა ამ ტემას და მეც მოდი კიდევ ერთ ისტორიას მოვყვები.
მაშინ ჯერ კიდევ თორმეტი წლისა იყო ერეკლე, როცა მას ქათამი, სახელად მარია, შეუყვარდა. ქათამი დიდი იყო მასზე. ეს ტორმეტი წლის ბიჭი იყო(დაახლოებით ვარიას ხელა). და ქათამი კი უკვე ერთი წლისა გახლდათ(დაახლოებით 30 წლის ქალის ხელა). სოფელში ჯერ არავის ეუბნებოდნე, რომ ერტმანეთი უყვარდათ. მალავდნენ. გამოცდილმა დედალმა კარგად იცოდა, რომ "სიყვარულსა მალვა უნდა". მატ პლატონურად უყვარდათ ერთმანეთი, გადიოდნენ ველად, დანავარდობნენ, ფეხს ურტყავდნენ მოპარული სიმინდის ჩენჩოებს და თან ერთმანეთს ესიყვარულებოდნენ. მაგრამ ხანგრძლივ ეს სოფელი გაახარებს ვინმეს განა? ტრ..ში უსმევს მწარე წიწაკას მტრისას მისი გამოცანა. ჩვეულებრივი დღე იყო, არც მაინც და მაინც მზიანი და არც უმზეო. ჩიტები არ ჭიქწიკებნენ მაგრამ მაინც მაისის ფერი განწყობა სუფევდა. საქათმის მმართველი მამალი, ჩინგა ჯგუკ ვილიკი ხუ... და მისი მამლაყინწები სანადიროდ იყვნენ წასული, ვინც მეტ ჭიაღუას მოკლავდა ის გაიმარჯვებდა. დაასრულეს ნადირობა და სპასპეტმა, სახელად ჯონ დრუგ კურიცამ, გაიმარჯვა. გაატყავეს ჭიაღუები და მწვადებს მიირთმევდნენ როცა ნაკვერჩხალმა შიშინი დაიწყო. ვილიკიმ დახედა ნაკვერჩხალს და აღმოსავლეთ დასავლეთ სამხრეთ ჩრდილოეთიდან მომავალი წყალი შენიშნა. მან კლანჭი ჩაჰყო სითხეში მერე ენაზე გასინჯა, წარბები შეკუმშა და შერლოკ ჰოლმსისეული მზერით წარმოსთქვა: "ადამიანის ცრემლია!" . უცბათ გაიხედა და დაინახა ირაკლი რომელიც იჯდა მტირალი წყლის პირას და ქათმის ბუნდღა ემოსა თან ტრ...ში "პერო ჰქონდა გაჩრილი. ვილიკიმ უთხრა ჯონს : წადი შვილო და ნახე ერთი რა გასჭირვებია უბედურსაო? წავიდა ჯონი თან ორი მამლაყინწა წაიყვანა. თუმცა, როგორც კი მიუახლოვდნენ ირაკლის, მან ისინი გაპუტა და უკან გამოუშვა. გაპუტულები მივიდნენ ვილიკისთან და უთხრეს: ვერ არის ეგ ძმაო გვპუტავსო. ოოო თუ გპუტავთ მაშინ ხოო თქვა ვილიკიმ და თვითონ წავიდა. ირაკლი ძმობილოო უთხრა ვილიკიმ, რა გაგჭირვებიაო? -ეჰ რაღა რა გამჭირვეია ჩემი მარია წაიყვანეს და ე იქნე იმ დიდ საქათმეში ჩაკეტეს. -რათა? -როცა გაიგეს რომ ერთმანეთი გვიყვარდა გაბრაზდნენ. როგორ თუ ადამიანს ქათამი შეუყვარდაო! -ეხლა მერე ასე უნდა იჯდე და იტირო? -აბა რა ვქნაო? -წაი ძამიე და გამოიხსენი. _კი მაგრამ მაღლაა და ვერ ვწვდები! -მოიცა ფრიდონ შალიკაშვილს დავუძახებ და დაგეხმარება. ფრიდოოონ! ფრიდოონ მოდი ძამიე ერთი ამას მიმიხედე. მოვიდა ფრიდონ შალიკაშვილი. გაშალა ფრძები და . . . -უფ ჩემი დედაია აგი ძამია მაგრა მაღლაა და ვერ ავხტები ამოდენაზე. ირაკლიმ ტირილი განაგრძო. -აუ აბა ძამია წაგვიღო ამის ცრემლებმა ლამის! შალიკაშვილმა მობილიზაცია მოახდინა ახა და შეწვდა კიდეს, მერე ფრთა ჩამოყო და ირაკლი აიყვანა. ირაკლი შევიდა საქათმეში. _მარია! პასუხი არ არის და მეორე სართულიდან რაღც უცნაური ხმა გამოდის. _მარია! კიბეზე ავიდა ირაკლი ხმა უფრო გაძლიერდა, ხმა იყო რაღაც არაამქვეყნიური გათანგვის, გამათრახების და ბღორინის! _მარია! "კორიდორში" შევიდა ირაკლი. ხმა იგი ძალზედ გაძლიერდა. ვიღაცა ითანგებოდა, ვიღაცა ყვიროდა ვიღაცა წიოდა, ვიღაცას ციოდა, ვიღაცას ტკიოდა და დრო გადიოდა. მივიდა კართან ირაკლიმ შეააღო კარი , კარმა საბედისწეროდ გაიჭრაჭუნა. ირაკლი გაშეშდა, სახე გაუფითრდა და თვალიდან ცრემლი წამოუვიდა. მარია და ფორნანდო ერთ ლოგინში იწვნენ, მარიას ნისკარტი ფორნანდოს კუწურიეს ეხებოდა და შიგადაშიგ მარია სიამოვნებისგან იძახდა: "კვა. . . კვა, კვა. . . კვა, კვა კვა კვა ... ო" ირაკლიმ ათრთოლებული ხმით მიმართა: -მარია! . . ფორნანდო ჩემო ძმაო . . . რა ხდება . . . _ეს ის არ არის რაც შენ გგონია ირაკლი! თქვა მარიამ, ისე, რომ კუწურიე ნისკარტიდან არ გამოუღია და კენკვა გააგრძელა. _რატომ მარია! რატომ . . . ფორნანდომ გახედა ირაკლის- არა ირაკლი არ ქნა! ირაკლი არ ქნა ირაკლი! არა! არა! არა არა . . . . . ა.. რ... ა.. ა.. ა.. რ..რ..რ.. ა..ა..ა.. და თვალები განაბა. ირაკლი ამაზე სულ გადაირია და ვალტერ პპკ პირდაპირ შუბლში გაარტყვა შავლეგს. (შავლეგმა ისღა მოახერხა ეთქვა: "მე რა შუაში ვარ შეჩ. . . . და მოკვდა. ირაკლიმ კიდევ ერთხელ გაისროლა და ამჯერად ფორნანდო განგმირა. -მარია! რა გამიკეთე მარია! - ეს ის არ არის რაც შენ გგონია ირაკლი! -წაი შენი ბო . . . დედა შე. . . . და ორი ერთი ტყვიით სული ამოხადა, ისედაც სულამოხდილ მარიას. ამ სისასტიკის შემხედვარე ვილიკი გადაირია პირდაპირ და თქვა :
უნკასი დარეჯანის ძე მოსეს უქია ხონელსა, მამლაყინწ-კრულეს- შავთელსა, ლექსი მას უქეს რომელსა, მარია - ჭუჭ....თ მომგველსა, მას ენა-დაუშრომელსა, ირაკლის - მისსა რუსთველსა, მისთვის ცრემლ-შეუშრომელსა.
გაზაფხულის შუადღის სიფხიზლეს, თუ შეუწუხებიხართ, რომელიმე ალბათ დაფიქრებულხართ ერთს ჩამოვკრავ და დავიძინებო. ასე ფიქრობდა კატოც, უკვე მესამე, მეოთხე ხელი მოეთავებინა, მაგრამ ვერა და ვერ იძინებდა. ბოგავდა, ძრწოდა. მისი შემხედვარე თქვენი თავი გაგახსენდებოდათ ასე 16-დან 21 წლამდე, რომ ბორგავდით ლოგინში. ზოგს ბიჭი გინდოდათ, ზოგს გოგო ზოგს ბავშვი და ზოგსაც კარგი ბიძა კაცი, ღიპიანი სადღეგრძელოს, რომ გადასანსლავს ყანწიდან წამოსული ღვინო ღიპზე, რომ დაესხმევა. ჩვენ კატოს ეს ასაკი უკვე 10, რატო ბარე 15 წელი გამოვლილი ჰქონდა, მაგრამ მიუხედავად ამისა მაინც კაცი უნდოდა. ცხოვრებაში რამენი კაცი ეთაყვანებოდა, მაგრამ ყველას იწუნებდა, არავინ მოსწონდა. ახლა კი მათზე ფიქრით ვეღარ იძინებდა. დღეს კი არც თუ ისე ჩვეული დღე აპირებდა გატენებას. კატოს გაზეთში განცხადება ჰქონდა განთაავსებული და სწორედ დღევანდელი დღე იყო მისი გულის სწორითან პაემანის დღე. განცხადება ჩვეულებრიბი იყო. განათლებულ, სიმპათიურ, უმაღლეს დამთავრებულ, სამსახურიან ასე 35 დან 45 წლამდე წარმოსადეგ მამაკაცს ველოდები სიმპატიური ქალი კვირას დღის სამ საათზე, ვაკის პარკთან მეცმევა შავი კაბა და ხელში დავიჭერ ენძელას. მეტად რთული იყო ამ ქალის ამოცნობა რადგან რვა მარი იყო, ყველას შავი კაბა ეცვა და ყველა ყვავილებით დაიდოდა. ენძელის გარჩევა კი იქ არცერთმა კაცმა არ იცოდა. იდგა ეს ჩვენი კატო შავ კაბაში და ვერ ხვდებოდა რატომ არავინ არ მიდიოდა მასთან კითხვით: თქვენ ხართ ემანუელა 69?. ამ ფიქრებში იყო ჩვენი კატო, როცა მის წინ მამაკაცი გაჩერდა. კოსტუმში გამოწყობილი, ქერა თმაში ოდნავ ჭაღარა შერეოდა, ოდნავ კეხიან ცხვირზე სათვალე ჰქონდა აყუდებული, ფეხსაცმელი ისე გაეპრიალებინა რომ ცაში ღრუბლების მოძრაობასაც კი ირეკლავდა. ძალიან მორიდებულად მოიხსნა შლიაპა და არისტოკრატული ხმით იკითხა: -თქვენ ბრძანდებით ემანუელა 69? -დიახ, მე ვარ. -სასიამოვნოა, მე თქვენი განცხადება წავიკითხე. და მოვედი. მართალია თქვენი მოთხოვნბიდან მხოლოდ ერთს ვაკმაყოფილებ, მაგრამ . . . -ის ერთი ასაკია ალბათ? -დიახ სწორედ, მართალი ბრძანდებით. მომეცით ნება ნამცხვარზე დაგპატიჟოთ. -და უფრო რაიმე სერიოზულზე, რომ დამპატიჟოთ არ გაქვთ სურვილი? -როგორც თქვენ ინებებთ, ეს თქვენზეა დამოკიდებული ემ . . . უკაცრავად როგორ მოგმართოთ? -კატო. -რა გვარისა ბრძანდებით? -ლუარსაბიშვილი. -სასიამოვნოა მე გახლავართ ავთანდილ, ავთო, შიშნიაშვილი. მთავარი იმფორმაცია გაცვლილი ჰქონდათ, ახლა არჩენილი იყო კაფე და მერე შეხედავდა კატო, როგორ განვითარდებოდა მოვლენები. სავახშმოდ, რომ დასხდნენ კატო მიხვდა, რომ ავთო ინტილიგენციის წარმომადგენელი გახლდათ. ეს მან რამდენიმე ნიშნულით დაადგინა. პირველ რიგში ავთო თქვენობით ლაპარაკობდა, მეორე მისი ლაპარაკის ტემბრი იყო მაღალი, ცოტა გაწვრილებული ჰქონდა ხმა და ისე მორიდებულად გამოსცემდა ბგერებს, რომ ხმა ხშირად არ ისმოდა და ბოლოს რაც ყველაზე მთავარი იყო კოსტუმსა და ჰალტუხში იყო გამოწყობილი. ბევრი ილაპარაკეს თუ ცოტა სამი რამე გამომჟღავნდა 1 ეს კაცი ცოტას წაუმდიდრებდა 2 ამ ქალს კაცი ძალიან უნდოდა, ამას ხვდებოდა ავთო. მაგრამ კატო ვერ ხვდებოდა იმას, რომ ამას ავთო ხვდებოდა 3 კატოს ეს კაცი ადვილად დასამორჩილებელი ეჩვენებოდა, მაგრამ კატო ვერ ხვდებოდა იმას, რომ ავთო ხვდებოდა იმას, რომ ის მას ადვილად დასამორჩილებელი ეგონა. მოკლედ ბევრი ილაპარაკეს თუ ცოტა ავთომ სახლში მიცილება შესთავაე თავისი მანქანით, ვოლგით(ოღონდ ახალი ვოლგით). მანქანის კარი გაუღო კატოს, ერთი წუთიო, გააღო საბარგული და იქიდან ვარდები ამოიღო. აი ეს თქვენ. კატო ამ საქციელმა და ცოტათი ააფორიაქა(ახლა თანამედროვე მწერლები, რომ იტყვიან აღეგრძნოო აი ისე). გზაში ავთანდილმა მანქანა სანაყინესთან გააჩერა და ერთი ნაყინი(ჩამოსასხმელიო, რომ ეძახიან) მიუტანა კატოს. კატო ნაყინს ლოღნიდა, ავთო კი ფორიაქდებოდა და თან, როცა გზაზე ცოტა მანქანები იყო კატოს ფეხებს ათვალიერებდა, რომლებიც 20 წლის გოგონას ფეხებივით, მოვლილები, მომხიბლავები და გემრიელები იყვნენ. უცბათ, არ ვიცი კატოს ენიდან თუ ნაყინის ჭიქის ვედა წვერის გამდნარი ნაწილიდან წვეთი მოწყდა კატოს ფეხზე, მუხლსა და ბაყვს შორის დაბინავდა. ავთანდილმა მკვირცხლვე კოსტუმის წინა ჯიბიდან ცხვირსახოცი ამოიღო და კატოს წეთი მოაშორა, მაგრამ ამას დროზე მეტი ხანი მოანდომა და ბევრად უფრო დიდ რაიუსზე ამოძრავებდა ხელს. კატოს გაეღიმა, აფორიაქდა, ავთოც აფორიაქდა. როცა კატოს სალთან მივიდნენ კატომ ჰკითხა: - გნებავთ ყავაზე დაგპატიჯებთ? -რაიმე სერიოზული, რომ შემომთავაზოთ? თქვა ავთომ და ირონიულად გაიღიმა. - ეს თქვენზეა დამოკიდებული. და კატომაც ირონიულად გაიღიმა. მანქანა გაჩერდა, ქალი და მამაკაცი სუპერ, ჰიპერ, მინი მარკეტ " ნისლიან ალბიონში " შევიდნენ და იყიდეს. რა იყიეს ეს მე არ ვიცი, მაგრამ სახლში, რომ ავლენ გავიგებთ. ავიდნენ სახლში. ლიფტში ავთო კატოსკენ გაიწია. კატო არ ავთოკენ არ გაწეულა, მაგრამ არც უკან დაუხევია. ამიტომ ეს გაწევა კოცნით და მშვენიერი ფეხის "მასაჟით" დამთავრდა. სახლში შევიდნენ, შამპანიური გახსნეს და დალიეს. მერე მეორე ბოთლიც გახსნენ და მესამეც. კატო დათვრა, სპეციალურად დათვრა, რადგან იცოდა ეს ყველაფერ რითიც დამთავრდებოდა და ცოტა ეშინოდა. ავთო ჭიქებს შორის იწევდა ხოლმე კატოსკენ, ახლა კი საბოლოოდ გაიწია და კატოც უკვე სერიოზულად მიუდგა ამ საქმეს-კოცნის დროს, როცა ავთო ტუჩიდან კისერზე გადაინაცვლებდა ხოლმე ოდნავ ოხავდა. ავთოც სერიუზულად მიუდგა ამ საქმეს, კატო ხელში აიყვანა და საძინებელში გადაიყვანა. ერთმანეთს კოცნიდნენ, კატომ ავთოს პერანგი გახადა, ავთომ ამის საპირისპიროთ ერთი ხელის მოსმით გააძრო კაბა და საწოლზე დააწვინა. შარვალი გაიხადა და კატოს აზუდს მიადგა. კატოს აზღუდი ისე იყო მოჭერილი რომ ტყვიასავით გავარდა. ახლა კი ბოლო ეტაპიღა იყო დარჩენილ. კატოს საცვალი და ამის მერე დასასრულის დასაწყისი ახლოვდებოდა. ჩემგან მოულოდნელად ავთომ ნაზად და მომხიბლელად კი არ გახადა საცვალი, პირიქით ერთიანად ტანზე შემოახია. კატო დაიძაბა, ყველა კუნთი დაჭიმა, და გაწთლდა. ავთო კი ეუბნებოდა მოეშვიო, მაგრამ მის ძახილს ყურადღებას არ აქცევა. _მოეშვი კატო! მოეშვი! კატო იჭინთებოდა. -აი ეხლა ცოტა გეტკინბა კატო. კატომ გვერძე გაიხედა და ყველა იმ კაცის ლანდი დაინახა რომელსაც იცნობდა, ისინი მოძრაობნენ და აფორიაქებულები იყვნენ. კატომ მუჭშით ავთანდილის საცვალს მოუჭირა ძალიან მაგრად. -კატო ეხლა გეტკინება და იყვირე! კატო იჭIნთებოდა და მუჭს საცვალს უფრო მაგრად უჭერდა, თან იმ კაცებს უყურებდა, ვერ ხვდებოდა ელანდებოდა თუ მართლა თავის საძინებელში ამდენი კაცი დადიოდა. კატომ უცბათ რაღაცა იგრძნო, რაღაც ტკივილი გრრძნო მთელი სხეული ატკივდა. -იყვირე კატო. კატომ, თვალები დახუჭა, თავი უკან გადაწია და განწირული ხმით იყვირა -Freedom! ! ! და ავთანდილის ნიფხავს ხელი გაუშვა, რომელიც საწოლიდან გადმოგდებული ხელიდან ნაზად, ძირს, იატაკზე დაეცა.
ბოკელ შეყვარებულთა სია, ბოკეს სიყვარულის ტაძარი ლოოოლ
Jan 17 2009, 00:03
Amateur+ 
NewBie 
Amateur 
.... :* 
Photographer 
