სალო, ღვაწლმოსილი აბიტურიენტი კი ხარ, მაგრამ მაინც უნდა დაგაჯარიმოთ. ხვალითვის დასაწერად გექნება: ქალთა სახეები ბოკეზე მოთხრობილი ისტორიების შედარებითი ანალიზი ინტერნეტ კომუნიკაციის როლი დემოგრაფიული პრობლემების პოტენციური გამოსწორების საკითხში რა სურთ ქალებს რა სურთ მამაკაცებს როგორ უბიძგებენ ქალები მამაკაცებს ტრანსვესტიტობისაკენ მხედველობის ვექტორული ანალიზი ნიკალადან გარემომცველი შენობების სახურავების მიმართულებით თავისუფალი თემა: ბოკევ, ბოკევ, ძალსა შენსა.
ვაიმეეე ისე ახლა მე და ზღარბი ვლაპარაკობდით სკაიპში და ამ თემაზე ჩამოგვივარდა ლაპარაკი და აი უცებ რა გამახსენდააა ზღარბი = nodari82 -)))))))
ჩვენი გაცნობის ისტორია უნდა მოვყვეე ძაან მეცინება ახლა აი ძალიან თან იმდენჯერ გვაქვს მოყოლილი რომ აი არ ვიცი თან ბოკემ იმხელა როლი შეასრულა ამასში რომ ვერც კი აგიხსნით და ბოკესი მარტო ამიტომ უნდა ვიყო მადლობელი რომ ასეთი ადამიანი მაპოვნინა,ასეთი ერთგული და უსაყვარლესი,ჩემი ზღარბი და ძმასავით მყავს,ჩემი მესაიდუმლე აააააა როგორ მიყვარხარ ხო იცი ბიჭო?! -)))))))
ხოდა სვე ახლა ვყვები მეცინება კი არა და როპმ მახსენდება -))))))))))))
მოკლედ ეს იყო ... რაღაც აქცია ( ისევ ვერ შევეშვი ამ აქციებს და ვაბშე ეგ რომ არა რა მეშველებოდა?!) რაღაც კი არა გიორგი ზერეკიძის აქცია იყო....გახსოვთ პატარა ბიჭმა რომ მოკლა თავისი კლასელი თუ მეგობარი და ყველა სკოლის ბავშვები რომ გამოვიდნენ ქუჩაში პლაკატებით ხელში?! ხოდა ეგ დღეა -))))
ლექციებზე არ წავედი იმ დღეს,სამებაში უნდა წავსულიყავით მე და ჩემი ჯგუFელი,შევთანხმდით რომ ავლაბრის მეტროსთან შევხვდებოდით (დრო არ მახსოვს ზუსტად-))) მოკლედ გავიდა ზუსტად ერთი საათი და ეს ჩემი ჯგუFელი არ გამოჩნდა ისეთი გაბრაზებული ვიყავი რომ არ ვიცი,ავტობუსი მოვიდა ცავჯექი და გადავწყვიტე სახლში წავსულიყავი,უცებ რუსთაველზე(მხატვრები სადაც არიან) იქ მომესმა რაღაც ყვირილი ,Fანჯარაში გავიხედე და ვხედავ უამრავი ბავშვი პლაკატებით ხელში მოდიან ,ეგრევე ჩავედი ავტობუსიდან იქიდან გამომდინარე რომ აპარატი სულ ტან მაქვს,გადავიღებ ვიFიქრე,ასე გავყევი ამ "მასას" ირველი გაჩEრება 51 სკოლასთან იყო ( ეს უკვე რაღაც სიმბოლურია ხედავ?! კარლსონზეც 51 არის -)))))ახლა დავაკვირდი -P ხოდა ვიღებ Fოტოებს უცებ ვხედავ ვიღაც წვერებიანი ,ჟIლეტიანი,შავ ქუდში ბიჭს თან Fოტოაპარატით...გამიკვირდა იმიტომ რომ თბილისში ვინც აპარატით დადიოდა ყველას ვიცნობდი ნუ სახეზე მაინც ეს კიდევ რაღაც არც მეცნობოდა,ტან ნიკო გომალაურს ჰგავს -)))))))) ახლა არ დაიწყო ისევ ის რასაც იწყებ ძირითადად ამას რომ გეუბნები-))))))) ხოდა გადავუღე Fოტო,მეორე Gაცერება ტსუს 1 კორპუსთან იყო,იქაც გადავუღე Fოტო და ბოლო გაჩEრება იყო განათლების სამინისტროსთან...
განათლების სამინისტროს ეზო,ბავშვები ისეთ დღეში იყვნენ ...ახლაც მახსოვს როგორ ძვრებოდნენ "ზა პირილა" -)))) მინდა ისევ გადავუღო ამ Fოტოგრაფს Fოტო მივიხედე და აღარ იყო,მეთქი ჰმ...ნეტა სად გაქრა?! უცებ ვხედავ ჩემს უკან არის რაღაც სტაFილოსFერი "გრუზავიკი" ზევით ავიხედე და სახურავზე არ არის ამძვრალი?!გადავწყვიტე მეც უნდა ავძვრე მეთქი თან ვეკითხები "როგორ აძვერი?" და მაჩვენებს "აი იქიდან" რომ შევხედე...თან კაბა მაცვია...ასვლის შანსი იყო 0 ნუ ამას აშკარად მიხვდა და მეუბნება მომეცი მე გადავიღებ შEნს მაგივრად,კამერას ვაწვდენ და უცებ დავხედე და ბოლომდე დაჯდა...გავგიჟდი -)))))) არა იყოს დამჯდარი მაქვს...
სახლში რომ მოვედი Fოტოებს ვათვალიერებ...თან ვFიქრობდი არა ეს ბიჭი უნდა ვიპოვო მეთქი ხოდა იაჰოოში ასეთი იდეა მომაწვდინეს "ბოკეზე დადე Fოტო ,თუ ბოკელია თვითონ გამოგეხმაურება თუ არა და ბოკეზე ვინმე მეგობარი მაინც ეყოლებაო და მაინც გამოჩნდებაო" ხოდა კი მეცინებოდა ძალიან მაგრამ გადავწყვიტე Fოტო დამედო -)))))
დავდე...ტან ზემოდან დავაწერე რაღაც "ვეძებ და მაპოვნინეთ" თუ რაღაც მსგავსი -)))) მოკლედ აღარ მახსოვს ხოდა ნუ წავიდა რა თქმა უნდა ღადაობა კომენტარები ვაიმეე მე ვარ და როგორ მიპოვე და ეგეთები ტან დავდე ღამე და დილით რომ ავდექი მეთქი შევალ წავშლი მაინც უბრალოდ ღადაობენ ტქო ჩემს დახმარებას არავინ აპირებს და აი უკვე გადავწყვიტე Fოტოს წაშლა და უცებ კომენტარი... "მე ვიცნობ ამ ბიჭს,ნიკონის კამერა აქვს ხო?" და აი თვალები გამინათდა მეტქი ვაიმეე კიიიიი Fოტო წავშალე და ჯონათანთან ეგრევე Pმ ,ვაიმე ჯობათან ვინ არის ეს ბიჭი იცნობ?და აუუ მადლობა რომ შენც სხვებივით არ დამცინე -))) ხოდა მომდის პმ "ზუსტად ნახევარ საათში გაგიგებ სად მუსაობს ეს ბიჭი" გამოვშტერდი... გადის ზუსტად ნახევარი საათი და ისევ პმ "ჯეორგია მესსენჯერის FოტოგრაFია,ეს არის რედაქციის ტელეFონის ნომერი,შეგიძლია დარეკო და აი იქ უკვე ყველაFერს გეტყვიანო" არც მიFიქრია არც არაFერი ეგრევე ავიღე ტელეFონი ხელში და დავრეკე,გოგონამ აიღო...და ვეკითხები,ძალიან ტავდაჯერებული ხმით..."გუშინ გიორგი ზერეკიძის აქციაზე თქვენი FოტოგრაFი იყო,მისი კოორდინატები მომეცით თუ შEიძლება" ახლა ველდებოდი რომ მეტყოდნენ ან ვინ ხარ ან რაღაც ამდაგვარს მაგრამ არა მხოლოდ შეკითხვა "გოგო იყო FოტოგრაFი თუ ბიჭი?" "ბიჭი" "ერთი წუთით ჟურნალში ვნახავ" მოვიდა და მეუბნება ნოდარი ცხვირაშვილი 893.... -))))))))))
ეგრევე სმს მივწერე "ესეიგი შენ ხარ ის ბიჭი რომელიც სტაFილოსFერ გრუზავიკის სახურავებზე დაძვრება?" და ნუ აი ზუსტად ვიცი რომ გაგიჟდა ალბათ ეს გიჟI ვინ არისო ეს იFიქრა მერე რა როგორ იყო აღარ მახსოვს მესსენჯერში ავღმოჩნდით თავისი Fოტო გავუგზავნე რომელიც გადავუღე და იმანაც გამომიგზავნა რაღაც ჩემი Fოტო... მერე ბოკეზეც დავარეგისტრირე და გახდა ბოკელი ... -)))))))))))
ხოდა ახლა ეს ადამიანი არის ის ვის გარეშეც ცხოვრება არ შEმიძლია ისე მიყვარს ,ჩემი უFროსი ძმა არის და უახლოვესი მეგობარი და ჯონათანის და ბოკეს მადლობელი ვარ ,ეს საიტი რომ არა ნამდვილად ვერ ვიპოვიდი ....ხოდა ყველას გასაგონად ახლა...ეს ის არ არის რასაც თქვენ Fიქრობს,ჩვენ მხოლოდ მეგობრები ვართ -))))
ზრარბი... ახლა ნათიას აუტყდებოდა სიცილი თავს ვდებ -))))
ბიჭო რამე თუ გამომრჩა ჩაამატე რა -)))))))))) არა და რამდენჯერ მაქვს მოყოლილიიი -)))))))))))
ისე წიგნის წერა უნდა დავიწყო რამდენი ისტორიები მქონიაააა -))))))))
Added @ ამას დავამატებ უკაცრავად თქვენისნებართვით და ზღარბი ხმა არ გავიგო -)))))))))))))
[3:26:54] DIKARKA говорит: auu ara da boke rom ara martla ver gipovidi (.......) [3:26:55] DIKARKA говорит: [3:27:06] DIKARKA говорит: amitom mikvarxar ase degeneratulad rom gagicani [3:27:07] DIKARKA говорит: :D:D
ვაიჰმეეეეეეეე, ნოდარ, მეც ზღარბს დაგიძახებ რა აუუუ მაგრად ვიცინე მოკლედ დინ, მე და შენ რომ არ ვწერდეთ, რა ეშველებოდა ამ თემას. კაცო ბევრი სასიყვარულო ისტორია კი არ გვაქვს, აგერ მეგობრებზე გადავედით უკვე არადა რაც ამ საიტს შეყვარებულები ყავს, ცალმხრივი მოძრაობა გინდა, თუ ორმხრივი, სამკუთხედი გინდა თუ რომბი. შობეთ ახლა, თორემ იმასაც მოვყვები, როგორ გვძინებია ერთ ლოგინში მე და ლაილაკ ვაინს და როგორ ვუძღვნიდით ერთმანეთს უხამს სურათებს. როგორ მომწონდა პროფაილ ფოტოებიდან სხვადასხვა დროს სამი ბოკელი ჯეელი, როგორო ვუჟუჟუნებდით ერთმანეთს თვალებს გაჩერებაზე მე და რიმანელი და კიდევ ათასი სისულელე. ჰოდა დინ, შენი დიდი ხათრიცა მაქვს, მაგრამ ვიძინებ ახლა, თუ ეს აქ არ უნდა მეთქვა
აი მერე სერაფიმაც გაბრაზდება უბოდიშოდ რომ მოვტეხეთ ამ საღამოს და იმისთანას მოყვება, კიდევ უფრო დიდ შარში ვიქნებით ამჯერად ორივე ერთად ლოოოოოოლ, ისინი თუ მართლა დაკოპირებული აქვს
ერთი სიყვარულის(არც თუ ისე სიყვარულის) ისტორია : რაც წარმიდგენდა ეკა, რომ მას შავლეგი გააუპატიურებდა. ჩიტები ჭიქჭიკებდნენ, ფოთლები ჰაერში ირეოდნენ და მზეც მცხუნვარედ ანათებდა, შავლეგი კი იდგა სამ სართულიანი სახლის სახურავზე, ნესტოებით ხარბად ღაფავდა ჰაერს, დაწითლებული თვალებიდან ცრემლიც მოდიოდა და თან ორი ხელით არხევდა თავის მამაკაცურ ღირსებას, წინ მდგომი სახლის მესამე სართულზე დეიდა ზაირას უყურებდა, რომელიც ხალიჩას ბერტყავდა და მისი დიდრონი, ფუნფულა მკედიც ძალიან გამომწვევად თრთოდა. ნელნელა პიკს უახლოვდებოდა შავლეგის სიამოვნება და მარჯვენა ფეხ მარცხენაზე იდგავდა. უცბად ქუჩაში უცნობი გოგონა გამოჩნდა, შავლეგზე ოდნავ დიდი ასე ორი წლით, რომელსაც ხელში რომელიღაც ცნობილი ბრენდის ჩანთა ეჭირა, ეტყობოდა მაღაზიიდან მოდიოდა, საკმაოდ დეკოლტირებული და ამავდროულად მოკლე კაბა ეცვა და ქუჩაში მოკაწკაწებდა ქუსლებზე. შავლეგს სულ გადაავიწყდა დედიდა ზაირას ჯიქანი და იმ გოგოს ლამაზ მკერდზე გადაიტანა ყურადღება და თან ჩვენში დარჩეს და ამ გოგოს მკერდი უფრო კარგად თრთოდა და უფრო მიმზიდველიც კი იყო. შავლეგის პიკი ცოტა უფრო დაჩქარდა გოგოს გადამკიდე და შავლეგს ცოტა არ იყოს შერცხვა, მანამდე არ ფირქობდა რომ შერცხვებოდა, მაგრამ ახლა რაღაც უცნაურად იგრძნო თავი, შეურაცხყოფილად თუ რაღაც ამდაგვარი, ღირსება შარვალში შეინახა და კიბეებზე ჩაირბინა, როცა თავის კარებთან მივიდა უკნიდან ვიღაცამ დაუძახა. _ბიჭი! აქ ბინას სად აგირავებენ? შავლეგი ძალიან შეცბუნდა, ეგონა გოგო რაღაცას ეჭვობდა, მაგრამ მერე რომ მიხვდა გოგოს აზრადაც არ მოუვიდოდა, რომ შავლეგის სულ რაღაც ორი წუთის წინ მასზე არხევდა, გაიმართა და ძალიან ცივად მიმართა. _აქ! _ თან ხელი უკან გაიშვირა, თავისი კარის მეზობლისკენ. _გმადლობთ. შავლეგმა კარგად ათვალ ჩაათვალიერა გოგო, ჩემის აზრით გოგო დიდი არაფერი გახლდათ, მაგრამ შავლეგის არზი ჩემსას არ ემთხვევა და შავლეგის ეს ოგო ზალიან მოეწონა, შეიძლება ითქვას შეუყვარდა კიდეც. მიუხედავად იმისა რომ : გოგოს უღრანი კბილები და აჩეჩილი თმები ჰქონდა, ხელებზე შრამი ჰქონდა( ღრმა ბავშობაში გადატანილი ოპერაციის გამო) და ფეხებიც რაღაც უშნოდ დაკვანჩხული, ერთადერთი რაც კარგი ჰქონდა და მეც და შავლეგიც ვთანხმდებით ეს მკერდია, ნამდვილად კარგი მკედრდი ჰქონდა. მოკლედ რაღა ბევრი გავაგრძელო და ეს გოგო შავლეგის წინ დასახლდა, ერთ წელიწადში კი გამგირავებელმა ფული ვერ დააბრუნა და სახლიც გოგოს დარჩა. შავლეგი და გოგონა დამეგობრნენ, უფროსწორად დამეზობლნდნენ და გირკვა, რომ გოგონას სახელად ეკა ჰქვია და კიდევ ათასი წვრილმანი რაც ჩენ სიუჯეტს არ აინტერესებს. დრო გავიდა და გოგონაც გაიზარდა(ოდნავ) და შავლეგიც(ოდნავ). შავლეგმა ძალიან მოუხშირა რხევას და უკვე მეტი უნდოდა, გოგონა კიდე არ ეშვებოდა მოკლე და დეკოლტირებული კაბის ჩაცმას და არც შავლეგი ეშვებოდა რხევას, გოგონა სწავლობდა, შავლეგიც ცდილობდა სწავლას. მაგრამ ამდენი რხევისგან გამოთაყვანებულს აღარც ეს შეძლო. ერთხელაც, სარამოს შავლეგმა, კარზე დაუკაკუნა. გოგონამ კარი გააღო, პენუარი ეცვა და მისი მკერდი უფრო მიმზიდველი იყო, ვიდრე კაბაში. _აუ, შეიძლება რაღაც გთხოვო? _კი? _ჩემთნ გაზი არ არის და ჩაის ავადუღებ რა შენთან. გოგოს გაეღიმა რას წამროიდგენდა ეკა, რომ მას შავლეგი გააუპატიურებდა. ეკამ შავლეგი მიიპატიჟა. დაჯექი და ჩაის მოგიტან, ეგ ჯეზვე შეგიძლია შეინახო და თან გაეღიმა, ჩაი, მურაბა, ნამცხვრები და ა.შ. ყველაფერ როგორც დიასახლის ეკადრება. ჩაის ასხავდა, რომ შავლეგი უკნიდან მივიდა და ხელი მადიანად მოუჭირა. _რას აკეთებ? _ჩუ! მაგიდაზე პირითსახით წინ გადააწვნა და ფხრეწვა დაუწყო ყველაფერს რაც უშლიდა. _რას შვები, შე მხეცო შე ცხოველო და ა.შ. (როგორც იციანნ ხოლმე რა) _გაჩუმდი, შენ აგარავინ გეკითხება, მორჩა შენზე აღარაფერია ამოკიდებული. ამის თმა იყო და შავლეგმა ეკაზე ძალა იხმარა, უფრო სწორე იქნება თუ ვიტყვით რომ ძალით იხმარა და მტირალა გოგო მაგიდაზევე დატოვა პირითსახით მაგიდისკენ შეტრიალებული. საქმე სასამართლოს ნაცვლად ქორწინების სასახლეში დასრულდა, როგორც ხდება ხოლმე ხშირად. შავლეგს და ეკას ორი ბავშვი გაუჩნდათ და ძალიან ბედნიერი ოჯახი ჩანდა, სანამ ეკამ არ დაკრა ფეხი და შავლეგი თავისი ორი შვილით არ დატოვა და ამერიკაში წავიდა. საერთოდ დაავიწყდა შავლეგიც და ორი შვილიც, იქ გათხოვდა, მოქალაქეობა მიიღო მერე ქმარსაც გაშორდა. მოკლედ ასე ამ ისტორიის გაგრძელება იქნება საინტერესო და სხვამ გააგრძელოს მე მეზარება ისედაც მივაფუჩეჩე ბოლოს
როგორო ვუჟუჟუნებდით ერთმანეთს თვალებს გაჩერებაზე მე და რიმანელი
ნუ ეგ რომ არ დავწერო არ შეიძLება ნიჭი კი არ მაქვს წერის, მაგრამ შენ დაამატე მერე :P
ნუ მოკლედ ერთი ჩვეულებრივი დღე იყო... (ნიუ რა პაპსავიკი დაწყებაა)) ხოოოდა.. ვდგავარ დიდი დიღმის, მესამე მიკრო რაიონის, პირველ გაჩერებაზე და ველოდები 14 ნომერ ავტობუსს... ხოოოდა... უცებ დავინახე ვიღაც გოგო-ნა... წითელი პომადით, მე რომ მინდოდა ისეთი პრიჩოსკით, წითელი მაიკით, რაღაც თხელი ნაჭრის კაბით და ყავისფერი ესპადრელებით. ნუ ისე მომეწონა რომ.. აი გავგიჟდი, გადავირიე, დავეცი, ვეღარ ავდექი... თან ვფიქრობ რატომ არ მაქვს ეხლა თან აპარატი ხომ გადავუღებდი მეთქი... ხოოო და ვუყურებ - მიყურებს.. ვუყურებ - მიყურებს... მერე ერთი ისეთი შემომხედა გამიტყდა და გაწითლებულმა ჩემს ფეხსაცმელებს დავუწყე ყურება... ამასობაში მოვიდა ჩემი 14 ნომერი ავტობუსი და ჰოოოოი საოცრებავ! ისაც ამ ავტობუსს ელოდებოდა თურმე... მთელი გზა ვფიქრობდი, ეს გოგო სადმე ფორუმზე რომ მენახა ხომ გავუგზავნიდი Pმ-ს, რატომ არ შეიძლება რომ ეხლა გადავჯდე და გავიცნო მეთქი.. თან დარწმუნებული ვიყავი ამას არ გავაკეთებდი... რამდენიიმე დღეში ჩემს სკოლასთან დავინახე... ისევ წითელი პომადით, წითელი კაბით და მკვლელი გამოხედვით... ასე გრძელდებოდა.. მხვდებოდა, მომწონდა, ვუყურებდი.. მერიდებოდა.. მაიცნ ვუყურებდი.. გავიდა ცოტა ხანი და ისევ ერთ ჩვეულებრივ დღეს ბოკეზე ფოტოებს ვათვალიერებდი. ერთ გალერეაში შევედი... ფოტოები მომეწონა და ძალიან მომინდა მათი ავტორი მეხილა.. თან დარწმუნებული ვიყავი რომ პროფილში ბიჭის ფოტო დამხვდებოდა... ფოტო არ ჰქონდა... რამდენიმე დღეში ისევ შევედი და ეს ბიჭუნა გაჩერებაზე ამდენჯერ ნანახი, წითელ პომადიანი გოგონა აღმოჩნდა... რეაქცია მქონდა შOK! რაღაც დაბნეული PM მივწერე... შენ ხომ ის ხარ... გაჩერებაზე.. მესამეში.. ასიმეტრიული კარე... წითელი პომადა.. ჰაი.. ჰუი.. მერე იაჰუ.. მერე სკაიპი... და ბლა ბლა ბლა... აი ასე გავიცანი ჩიემი შეჩემა... ბოკე რომ არა ეხლაც გაჩერებებზე ვუყურებდი გაშტერებული სახით... მარა ფოტო მაინც ვერ გადავუღე