რატომ უნდა შეგრცხვეს?! არასდროს უნდა შეგრცხვეს ,ეს იყო მაშინ ,ის პერიოდი,მაშინ თვლიდი რომ სწორად იქცეოდი ,მეც ასე ვიყავი თუმცა აი მართლა არაFერს ვნანობ -) მაშინ ხომ ვიყავით ბედნიერები?! ხოდა ეგ არის მთავარი -))
ახლა კიდევ მხოლოდ მოგონებები დაგვრჩა-) კარგი მოგონებები,მე ჯერ ისევ მეღიმება რომ ვიხსენებ -))))
ყველაფერი დაიწყო ესე... ერთ ერთ გამოფენაზე რომელიც არსში ტარდებოდა (ხოლმე) ცჰემს რამოდენიმე მეგობართან ერთად წავედი... იქ რათქმაუნდა Bოკელები დამხვდნენ რომელთაც ასე თუ ისე უკვე ვიცნობდი, ჰოდა შევდივარ და რას ვხედავ ის დგას ჩემი ბავშვობის მეგობრის გვერდით... დაბალი, შავი წვერებიანი რაღაც სასაცილო ბერეტით... და მეც ძალაუნებურად მოვწყდი ჩემი მეგობრების გუნდს როგორც მონადირის მიერ დაჭრილი მწყერი მოსწყდება ხოლმე გუნდს და გავეშურე მეგობრისკენ, მეგობარი მოვიკითხე გამოვკითხე ყველაფერი მაგრამ თვალი მაინც მეპარებოდა გვერდით, 1 სული მაქვს როდის ჩაერევა საუბრარში რომ რამენაირად ახლოს გავიცნო (ბოკეზე დაპიემებამდე ალბათ მოვკვდებოდი მაშინვე რომ არ გამოვლაპარაკებოდი) და ბოლოს ჩემს მეგობარსაც უცებ დაარტყა თავში უი გაიცანით 1მანეთი ეს მამონტია ეს კი ჭიპოო... (ღიმილი). ჰოდა მას მერე ჩვენ დიდ ხანს ვიყავით ერთად სანამ გერმანიაში არ წაეთრა და ვიღაც ცისფერ თვალება გერმანელ გოგოში არ გამცვალა და არ მომისპო სიცოცხლე და გამიმწარა ცუთისოფელი... წავედი ეხლა მე თავი მოვიკლა
ბოკელ შეყვარებულთა სია, ბოკეს სიყვარულის ტაძარი ლოოოლ
Jan 10 2009, 01:49
Amateur+ 
Amateur 
Photographer 
ხოდა მეორე ისტორიას ველოდები 
Master 
