[ ] · · ბოკელ შეყვარებულთა სია, ბოკეს სიყვარულის ტაძარი ლოოოლ

[Levan Sikharulidze]

ესეიგი, დავფიქრდი, დააახლოებით გადავითვალე და მივხვდი რომ ბოკეზე საკმაოდ ახალგაზრდა მონდომებულ ვაჟსა და ქალიშვილს გაუცნიათ ერთურთი
მაგრამ რომ გაუცნიათ ამით ყველაფერი არ დამთავრებულა და სასიყვარულო ისტორიაშიც გარდასახულა ასეთი ისტორიები კიდევ უამრავია, თუ არ მოყვებით მე მოგიყვებიი
მოდით ჯერ მე დავიწყებ მოყოლას, ჰა აბა დავცქვიტეთ ყურები? პამპარამპამ და ერთ მშვენიერ ღამეს მწერს იუზერი ნიკით ნინი მამალაძე, როგორ ავტვირთოო ფოტო ბოკელების სურათებშიო, მეც რათქმაუნდა ძალიან ოფიციალურად გავანდე მას ფოტოს ატვითვის ინსტრუქცია, მაგრამ იმ ინსტრუქციის ბოლოს როგორც ბატონი გუჯა იტყვის ხოლმე "მამაძაღლობა" მივაწერე, რაზეც ის წამოეგო.
შემდეგ ველოდე თუ როგორ ფოტოს ატვირთავდა ის ფორუმზე, ხოდა ჰოი საოცრებავ მან მართლაც ატვირთვა ფოტო შემდეგ ჰოიიიი უფრო დიდებულო სოცრებავ და იგი ნამდვილი ანგელოზი აღმოჩნდა
შემდეგ ტრალალა ვსაუბრბდით დღე და ღამე, და ერთ მშვენიერ დღეს დილის 7 სააათზე დავიბარე სამხატვრო აკადემიასთან. ასე მახსოვს და ამაზე სულ მეცინება, ნინი ნუ გაშტერდები შენთვის ჯერ ეს არ მომიყოლიამპუა
ესეიგი მე სამხატვროს პირდაპირ სკვერი როა მანდ ვიდექი, ხოლო მაას რატომღაც ეგონა რომ აუცილებლად ზუსტად სმხატვროს შესასვლელში ვიქნებოდი დარჭობილი ნუ მის წარმოდგენაში ასე იყო, იმიტომ რომ ის ამაზე ფიქრობდა დიდი ხანი და ამდენ ფიქრში გაეპარა ის რომ მე იქ არ ვიდგებოდი და ვიდგებოდი პირდაპირ ამ დროს ის ამოდის აღმართიდან კი არ ამოდის არამედ პატარა ბავშვივით ოღონდ ლამაზი ბავშვივით "მობლაცუნობს" ისწორებს კაბას რომელიც აწეული აქვს და აიძულებს აქეთ-იქით ძალიან სასაცილო მიხვრა მოხვრები გაააკეთოს, შემდეგ ჯიხურის მინაში იყურება და თავის შავ ბერეტს ისწორებს, ხოლო მე ამას ყველაფერს ძალიან მხიარული სიდინჯით ვაკვირდები.
უცბად შევყვირე ნინითქო მთაწმინდის დილის სიჩემეში იგი ძალიან შევაშინე.
ასე დაიწყო ეს დღე დანარჩენს ალბათ თქვენ თვითონაც ხვდებით...
ვრცლად ისტორიას ერთხელ შემოგთავაზებთ ფოტო გაფორმებით....

ახლა კი შევუდგეთ დაწყვილებულთა სიის შედგენას, იქნებ რაიმე ივენთიც მოვწყოთ სპეციალურად ამ ნიშნით.

[vakerman nekerman sekerman]

ერთი სიყვარულის(არც თუ ისე სიყვარულის) ისტორია :
რაც წარმიდგენდა ეკა, რომ მას შავლეგი გააუპატიურებდა.
ჩიტები ჭიქჭიკებდნენ, ფოთლები ჰაერში ირეოდნენ და მზეც მცხუნვარედ ანათებდა, შავლეგი კი იდგა სამ სართულიანი სახლის სახურავზე, ნესტოებით ხარბად ღაფავდა ჰაერს, დაწითლებული თვალებიდან ცრემლიც მოდიოდა და თან ორი ხელით არხევდა თავის მამაკაცურ ღირსებას, წინ მდგომი სახლის მესამე სართულზე დეიდა ზაირას უყურებდა, რომელიც ხალიჩას ბერტყავდა და მისი დიდრონი, ფუნფულა მკედიც ძალიან გამომწვევად თრთოდა.
ნელნელა პიკს უახლოვდებოდა შავლეგის სიამოვნება და მარჯვენა ფეხ მარცხენაზე იდგავდა. უცბად ქუჩაში უცნობი გოგონა გამოჩნდა, შავლეგზე ოდნავ დიდი ასე ორი წლით, რომელსაც ხელში რომელიღაც ცნობილი ბრენდის ჩანთა ეჭირა, ეტყობოდა მაღაზიიდან მოდიოდა, საკმაოდ დეკოლტირებული და ამავდროულად მოკლე კაბა ეცვა და ქუჩაში მოკაწკაწებდა ქუსლებზე.
შავლეგს სულ გადაავიწყდა დედიდა ზაირას ჯიქანი და იმ გოგოს ლამაზ მკერდზე გადაიტანა ყურადღება და თან ჩვენში დარჩეს და ამ გოგოს მკერდი უფრო კარგად თრთოდა და უფრო მიმზიდველიც კი იყო. შავლეგის პიკი ცოტა უფრო დაჩქარდა გოგოს გადამკიდე და შავლეგს ცოტა არ იყოს შერცხვა, მანამდე არ ფირქობდა რომ შერცხვებოდა, მაგრამ ახლა რაღაც უცნაურად იგრძნო თავი, შეურაცხყოფილად თუ რაღაც ამდაგვარი, ღირსება შარვალში შეინახა და კიბეებზე ჩაირბინა, როცა თავის კარებთან მივიდა უკნიდან ვიღაცამ დაუძახა.
_ბიჭი! აქ ბინას სად აგირავებენ?
შავლეგი ძალიან შეცბუნდა, ეგონა გოგო რაღაცას ეჭვობდა, მაგრამ მერე რომ მიხვდა გოგოს აზრადაც არ მოუვიდოდა, რომ შავლეგის სულ რაღაც ორი წუთის წინ მასზე არხევდა, გაიმართა და ძალიან ცივად მიმართა. _აქ! _ თან ხელი უკან გაიშვირა, თავისი კარის მეზობლისკენ.
_გმადლობთ.
შავლეგმა კარგად ათვალ ჩაათვალიერა გოგო, ჩემის აზრით გოგო დიდი არაფერი გახლდათ, მაგრამ შავლეგის არზი ჩემსას არ ემთხვევა და შავლეგის ეს ოგო ზალიან მოეწონა, შეიძლება ითქვას შეუყვარდა კიდეც. მიუხედავად იმისა რომ : გოგოს უღრანი კბილები და აჩეჩილი თმები ჰქონდა, ხელებზე შრამი ჰქონდა( ღრმა ბავშობაში გადატანილი ოპერაციის გამო) და ფეხებიც რაღაც უშნოდ დაკვანჩხული, ერთადერთი რაც კარგი ჰქონდა და მეც და შავლეგიც ვთანხმდებით ეს მკერდია, ნამდვილად კარგი მკედრდი ჰქონდა. მოკლედ რაღა ბევრი გავაგრძელო და ეს გოგო შავლეგის წინ დასახლდა, ერთ წელიწადში კი გამგირავებელმა ფული ვერ დააბრუნა და სახლიც გოგოს დარჩა. შავლეგი და გოგონა დამეგობრნენ, უფროსწორად დამეზობლნდნენ და გირკვა, რომ გოგონას სახელად ეკა ჰქვია და კიდევ ათასი წვრილმანი რაც ჩენ სიუჯეტს არ აინტერესებს.
დრო გავიდა და გოგონაც გაიზარდა(ოდნავ) და შავლეგიც(ოდნავ). შავლეგმა ძალიან მოუხშირა რხევას და უკვე მეტი უნდოდა, გოგონა კიდე არ ეშვებოდა მოკლე და დეკოლტირებული კაბის ჩაცმას და არც შავლეგი ეშვებოდა რხევას, გოგონა სწავლობდა, შავლეგიც ცდილობდა სწავლას. მაგრამ ამდენი რხევისგან გამოთაყვანებულს აღარც ეს შეძლო. ერთხელაც, სარამოს შავლეგმა, კარზე დაუკაკუნა. გოგონამ კარი გააღო, პენუარი ეცვა და მისი მკერდი უფრო მიმზიდველი იყო, ვიდრე კაბაში.
_აუ, შეიძლება რაღაც გთხოვო?
_კი?
_ჩემთნ გაზი არ არის და ჩაის ავადუღებ რა შენთან.
გოგოს გაეღიმა რას წამროიდგენდა ეკა, რომ მას შავლეგი გააუპატიურებდა.
ეკამ შავლეგი მიიპატიჟა. დაჯექი და ჩაის მოგიტან, ეგ ჯეზვე შეგიძლია შეინახო და თან გაეღიმა, ჩაი, მურაბა, ნამცხვრები და ა.შ. ყველაფერ როგორც დიასახლის ეკადრება.
ჩაის ასხავდა, რომ შავლეგი უკნიდან მივიდა და ხელი მადიანად მოუჭირა.
_რას აკეთებ?
_ჩუ!
მაგიდაზე პირითსახით წინ გადააწვნა და ფხრეწვა დაუწყო ყველაფერს რაც უშლიდა.
_რას შვები, შე მხეცო შე ცხოველო და ა.შ. (როგორც იციანნ ხოლმე რა)
_გაჩუმდი, შენ აგარავინ გეკითხება, მორჩა შენზე აღარაფერია ამოკიდებული. ამის თმა იყო და შავლეგმა ეკაზე ძალა იხმარა, უფრო სწორე იქნება თუ ვიტყვით რომ ძალით იხმარა და მტირალა გოგო მაგიდაზევე დატოვა პირითსახით მაგიდისკენ შეტრიალებული.
საქმე სასამართლოს ნაცვლად ქორწინების სასახლეში დასრულდა, როგორც ხდება ხოლმე ხშირად. შავლეგს და ეკას ორი ბავშვი გაუჩნდათ და ძალიან ბედნიერი ოჯახი ჩანდა, სანამ ეკამ არ დაკრა ფეხი და შავლეგი თავისი ორი შვილით არ დატოვა და ამერიკაში წავიდა. საერთოდ დაავიწყდა შავლეგიც და ორი შვილიც, იქ გათხოვდა, მოქალაქეობა მიიღო მერე ქმარსაც გაშორდა. მოკლედ ასე ამ ისტორიის გაგრძელება იქნება საინტერესო და სხვამ გააგრძელოს მე მეზარება ისედაც მივაფუჩეჩე ბოლოს