ესეიგი, დავფიქრდი, დააახლოებით გადავითვალე და მივხვდი რომ ბოკეზე საკმაოდ ახალგაზრდა მონდომებულ ვაჟსა და ქალიშვილს გაუცნიათ ერთურთი მაგრამ რომ გაუცნიათ ამით ყველაფერი არ დამთავრებულა და სასიყვარულო ისტორიაშიც გარდასახულა ასეთი ისტორიები კიდევ უამრავია, თუ არ მოყვებით მე მოგიყვებიი მოდით ჯერ მე დავიწყებ მოყოლას, ჰა აბა დავცქვიტეთ ყურები? პამპარამპამ და ერთ მშვენიერ ღამეს მწერს იუზერი ნიკით ნინი მამალაძე, როგორ ავტვირთოო ფოტო ბოკელების სურათებშიო, მეც რათქმაუნდა ძალიან ოფიციალურად გავანდე მას ფოტოს ატვითვის ინსტრუქცია, მაგრამ იმ ინსტრუქციის ბოლოს როგორც ბატონი გუჯა იტყვის ხოლმე "მამაძაღლობა" მივაწერე, რაზეც ის წამოეგო. შემდეგ ველოდე თუ როგორ ფოტოს ატვირთავდა ის ფორუმზე, ხოდა ჰოი საოცრებავ მან მართლაც ატვირთვა ფოტო შემდეგ ჰოიიიი უფრო დიდებულო სოცრებავ და იგი ნამდვილი ანგელოზი აღმოჩნდა შემდეგ ტრალალა ვსაუბრბდით დღე და ღამე, და ერთ მშვენიერ დღეს დილის 7 სააათზე დავიბარე სამხატვრო აკადემიასთან. ასე მახსოვს და ამაზე სულ მეცინება, ნინი ნუ გაშტერდები შენთვის ჯერ ეს არ მომიყოლიამპუა ესეიგი მე სამხატვროს პირდაპირ სკვერი როა მანდ ვიდექი, ხოლო მაას რატომღაც ეგონა რომ აუცილებლად ზუსტად სმხატვროს შესასვლელში ვიქნებოდი დარჭობილი ნუ მის წარმოდგენაში ასე იყო, იმიტომ რომ ის ამაზე ფიქრობდა დიდი ხანი და ამდენ ფიქრში გაეპარა ის რომ მე იქ არ ვიდგებოდი და ვიდგებოდი პირდაპირ ამ დროს ის ამოდის აღმართიდან კი არ ამოდის არამედ პატარა ბავშვივით ოღონდ ლამაზი ბავშვივით "მობლაცუნობს" ისწორებს კაბას რომელიც აწეული აქვს და აიძულებს აქეთ-იქით ძალიან სასაცილო მიხვრა მოხვრები გაააკეთოს, შემდეგ ჯიხურის მინაში იყურება და თავის შავ ბერეტს ისწორებს, ხოლო მე ამას ყველაფერს ძალიან მხიარული სიდინჯით ვაკვირდები. უცბად შევყვირე ნინითქო მთაწმინდის დილის სიჩემეში იგი ძალიან შევაშინე. ასე დაიწყო ეს დღე დანარჩენს ალბათ თქვენ თვითონაც ხვდებით... ვრცლად ისტორიას ერთხელ შემოგთავაზებთ ფოტო გაფორმებით....
ახლა კი შევუდგეთ დაწყვილებულთა სიის შედგენას, იქნებ რაიმე ივენთიც მოვწყოთ სპეციალურად ამ ნიშნით.
მოკლედ ასე იყო: ერთ საღამოს სკაიპში,რომელიღაც ნიჭიერმა(სავარაუდოდ DIKARKAმ),ბოკელების ჩათში შემაგდო.რა თქმა უნდა დამეზარა წერა,დავამატე რამდენიმე ბოკელი და გამოვედი.მეორე დღეს სოფელში მივდიოდი და გვიან ღამით მეთქი სკიაპს \\\'\\\'გამოვემშვიდობები\\\'\\\' თქო.მე ხო ბედი არაფერში არ მაქვს და მხოლოდ Lasha gvazava-ს ვხედავ ანთებულს(იმ დღეს დავამატე ჩათიდან).როგორც მჩვევია,ყოველგვარი მოკითხვების გარეშე,პირდაპირ საქმეზე გადავედი და ერთობ საინტერესო დიალოგი შედგა:მე ჩემს ფემინისტურ შეხედულებებს ვუზიარებდი ლაშას(კაცების სინსილა გაწყდა და ა.შ..),ის კი გულიანად დამცინოდა.)) ჰოდა სოფელში მივდიოდი და რო არ მომეწყინა,ნომერი დავუტოვე.ლაშაც დამპირდა,რომ აუცილებლად მომწერდა.ისე გავიდა რამდენიმე დღე,რო ლაშას დაპირება არც კი გაგვხსენებია,არც მე,არც ლაშას.მერე გამახსენდა.და გაიღვიძა ჩემში ფემინისტმა.ვინ მიგდია ეგ,დამპირდა და არ აკეთებს მეთქი.ჰოდა შევუყვანე.ასე გაგრძელდა.თბილისში რომ, ჩამოვედი პროსტა ვნახე.ვფიცავ არაფერი ისეთი არ მიფიქრია,ნუ იქამდე სანამ ვნახავდი.რო ვნახე,მერე ვიფიქრე.მერე წავედი აბასთუმანში.ისევ ვმესიჯობდით.აქეთ DIKARKA მი4ხიკინებდა(ნუ მაგას თავისი მიზნები \\\'\\\'ამოძრავებდა\\\'\\\',ქორწილში ერთი მხარე თუ არა,მეორე მაინც დამპატიჟებსო\\\'\\\')მიდი მიდიო.მერე ომი დაიწყო და იქ ჩავრჩი,ვთამაშობდი საწყალი შეყვარებული ქალის როლს(ომში არ წახვიდე ლაშა!).მერე ჩამოვედი,ეხლა ლაშამ მე მივდივარ ბათუმშიო.ბათუმშიო და ისე ხო არ გავუშვებდი იქ,მაგარ ნაშებში,ჩემზე რო არ ეფიქრა.ჰოდა დავპირდი ნიუებს გადაგაღებინებ მეთქი(მაშინვე წამოეგო მახეზე)და დაპირება დაპირებად დარჩა.ზატო იყო კოცნა,რომლის წყალობით ლაშა ბათუმში ნახევარი დღე კომპიუტერთან იჯდა.)) მერე შეგვიყვარდა .)) აი ასე.)) P.ს. ლაშა რას ფიქრობდა ამ დროს თუ გაინტერესებთ,მოაყოლეთ: ))))
ხო ხედავ არ აინტერესებთ ამიტომ უბრალოდ დავაკოპირებ რაც დაწერე :*