· [ ] · ბორჯომი-ხარაგაულის ეროვნული პარკი, ფოტო რეპორტაჟი

აუ დავათვალიერე ძლივს თავიდან ბოლომდე ყველა ფოტო და ძააალიან ბევრი ვიხალისე.
ნიკა მაგარი ხარ!
მე ხვალ შემოვუერთდები თქვენს ფოტორეპორტაჟს

აი მესამე ხმაც მოვიდა...

მაშ ასე რადგან არავის უნდა დილის ფოტოების დადება მე გავაგრძელებ.
05:00-ზე ან უფრო ადრე სასტავმა გაიღვიძა და მზის ამოსვლის გადაღება გადაწყვიტა. მე ვერ გავიღვიძე და მიტო ცოტა მოგვიანებით ასეთი რამე გადავწყვიტე. გასაგებია რომ საწყისი გეგმა - ამ დღეს ავიდეთ სამეცხვარიოზე - ცაიშალა. კაციშვილი იქ ამსვლელი არ ვიყავით. სამაგიეროდ აქვე ახლოს იყო ორი მწვერვალი - რაბატი (2354 მ.) და მეგრუკი (არ ვიცი ქართულად შეიძლება ასე არ იწერება 2475). მოკლედ მე გადავწყვიტე რამატზე ასვლა. თან ის ჩვენ ბანაკს ზევიდან გადაჰყურებდა.

მანამდე დილის ფოტოები გადავიღე.

დიდი ბრძოლები გადაგიტანიათ, ყოჩაღ თქვენ!!! ეხლა რა მაინტერესებს - მხატვრული ფოტოებს როდის ვიხილავთ?

Nika,
პატარა შესწორება
მე სულ რაღაც 10 წუთით დამაგვიანეს, სანამ ნეჟენკემბა გაინძრენ და იკადრეს ფეხების ამოძრავება. არადა დაგვიცადე დაგვიცადეს ძახილში კიდეც დამაგვიანეს

auu ra magar adgilebshi kopilxart
zaaan zaaan magari dro gitarebiat darcmunebuli var potoebis kurebisas

აი ამ ფერდობებით უნდა გაგვევლო უკანა გზა.


აქდან კიდე მოვედით


აქეთ მიდის მგონი მეორე მარშუტი. მეც იქით წავყევი ბილიკს.


ზევიდან მთები საინტერესო შრეებად ჩანდა.


ეს წყალგამყოფია აღმოსავლეთ და დასავლეთ საქართველოებს შორის. რაოდენ საუცარიც არ უნდა იყოს ესაა დასავლეთი კალთა რომელიც აღმოსავლეთ საქართველოს (მტკვრის) ბასეინს ეკუთვნის.


მთა რაბატი დალაშქრულია! ქვევით ის ფერდობი რომლითაც მოვედით.


სამხრეთ დასავლეთის ხედი


ისევ ჩვენი უკან დასაბრუნებელი გზა.


ყვავილები. ეჰ სად არ მქონდა კამერა რომელიც უკანა პლანს დაბლარავდა.


კარგად თუ დააკვირდებით ბანაკს დაინახავთ შუაში ქვევით.


აქედან ვცადე ხმის მიწვდენა ხალხამდე (მობილურზი გაცალმხრივებული მქონდა მარა 525-ზე დავრეკე და ტანხა გავაცოცხლე მარა რად გინდა ყველას გამორთული ჰქონდა). მაშინ ბინოკლით გადავუღე სურათები




მერე ქვემოთ ჩამოვედი.

უკან დაბრუნებულს ასეთი სიტუაცია დამხვდა.




გუჯა თავის ამპლუაში (ბოდიში ხარისხისთვის)


მაკროპორტრეტი


ბექა რაღაცას იღებს სადღას ცაში (ხეზე ...)



ეს ღრუბელი პირველი იყო ჩვენს თავზე.


ილია შეშას ჩეხავს


კიდე ერთი მაკროპორტრეტი.


გოგამ რაღაც მაგარი ფოტკა გადაიღო.


ღამდება


არის კავშირი


მარიამი ა.კ.ა რებეკა


მოიდა ბუა!


ბექა შეშას ჩეხავს


გოგამ და მარიამმა ბევრი იცინეს


შოთა ბლში მოყვა


გუჯა ვასო, ვანიჩკები და გუკასთან მუსიკაზე საუბრის დროს


წარმომიდგენია მგლებს როგორ ეშინოდათ გარშემო ასეთ რამეს რო ხედავდნენ.


ორი ციკლოპი (მარიამი და მიკა)


ასე მორჩა ეს დღეც. ბოლოს პახაბნი ანეკდოტებს ვყვებოდით

ჰე გოგა დადე კაცო სურათები
დავიღალე ცდაში მეც მაქ ცოტა წამოსვლის წინ რომ გადავიღე
და არ მინდა ერთმანეთში აერიოს

ყველანი აქ ვართ და სადაა სურატები გოგა .ჰა დავირალეთ ამის ლოდინში დღეს სახლიდან არ გავსულვარ....
ხვალ ვინმე ამჟგავნებს ფირს?????

რა უბედურებაა მე რომ არ ვარ არცერთ ფოტოზე?

დავიწყოთ ბანაკის ირგვლივ ხედებიდან
გადაღებულია ნიკას კამერით სულ რაღაც 24 კადრი


ის საწყალი გამხმარი ხე ველიკამ რო შეესია ჯალალედინივით


ეს კიდენა ის ქოხი სადაც ღამეს ვათევდით


ესეც კიდე იქვე ჩვენი ცხენები ჩვენს მოლოდინში


ეს ხედი კიდე ძაან მომეწონა

ეეე მართლა... სოფო სად ხარ შენ... ?

ახლავე იქნება სოფოც

Sopho Nadareishvili,
ნიკა 5 სიჩქარით გარბოდა და მაგას ვინ დაეწეოდა ..... ხოდა ვინც დაეწია სურათებიც იმას გადაუღო

რაღა დროს, მაგრამ მაინც აღვნიშნავ, რომ გასასვლელად შევიკრიბეთ დილის 6ის ნახევარზე სამთო ქიმიის შენობასთან. აი იქ მივხვდი სად პოულობს სოფო ასეთ ლამაზ ცებს, როგორც ჩანს მე მაგ დროს მძინავს ხოლმე ამიტომ, ჩემი (უფრო სწორად შოთას) ფოტოაპარატის ელემენტის ძვირფასი ენერგიის ნაწილი გავიმეტე ამ ცის დასაფიქსირებლად დიდუბის ვაგზლის ფონზე

ლენდსქეიფების უმრავლესობა უკვე იხილეთ, ამიტომ მე ვეცდები სხვა მასალით შევავსო
აი, ასე ისვენებდა გრძელი გზის მოლოდინში წინასწარ დაღლილი მაგდუ აწყურის ბანაკის ეზოში,
შემდგომში რა ბედი ეწია, ამაზე მერე

რებეკას (მარიამს) კი ჰქონდა მჟავე სახე, მაგრამ მისი შემართება აშკარად ძალიან განსხვავებული იყო

ესეც გური, მარად ოპტიმისტური სახით სულ არ ადარდებს მომავალი აღმართები

ესეც შოთა

აი პირველი დაღლაც


როგორც ალბათ უკვე შეამჩნიეთ, ცალცალკე ჯგუფებად დავდიოდით, იმისდა მიხედვით, ვის როგორ შეეძლო.
შედეგად მივიღეთ აი რა:
მუხლმტკივანი ნიკა, წელგაკავებული გუჯა და ასევე წელგაკავების საფრთხეში მყოფი გოგა დაწინაურდნენ და სათავეში მოექცნენ მოლაშქრეებს - ეგრეთ წოდებული ლიდერები,
ხოლო "საღსალამათი" ხალხი - სოფო, შოთა, მაგდუ, ბექა, რებეკა და მე - მოვხვდით ეგრეთ წოდებული ჩამორჩენილების ჯგუფში

ესეც ის ერთადერთი ადგილი, სადაც შეკრება მოვახერხეთ:

ხალხი გასვლისთვის ემზადება


ტიტუ რა გეივლის 20 კილომეტრს ახლა კაცო






ვასო თითქმის მზად არის


აჰა ბოლოს ყავაც მიირთვა, სოფიკიაც ქე ჩანს ცოტა


ა ქალი, იარა მარა რა იარა, მალადეც!


ამათ კიდე არაფერიც არ ადარდებთ ცეცხლს ანთებენ ნაგვის დასაწვავად


ჩავაღწევთ ნეტაა?

Guja,
ბოლო ფოტოზე რა უქენი თეთრის ბალანსს????

ჰაჰა სოფო მაინც არარის!

ზურა, ჩვენი გამცილებელი, გვიცდის სხვა რა გზა აქ



ჩემი ახალი და ახალგაზრდა ძმაკაცი, პინკ ფლოიდ ფორევა!


ნუ ნუკუშას პორტრეტი მისივე კამერით , დეიმსახურა კაცმა

Magdu მთელი თავისი ამუნიციით... რომელითაც დაახლოვებით ერთი საათი დაშხუილობდა პარკის ბილიკებზე... ერთი ტყვიამფრქვევი და ორი შავი ზოლი აკლდა სახეზე და გამოჭრილი რემბო იქნებოდა...




მიკა... ვასო და ნიკა.... ლაშქრავენ კიდევ ერთ აღმართს....



კიდევ ერთი მთა რომ დავლაშქრეთ აღმოჩნდა რომ ვანიცკებს დარჩა მათარა... და მოუწია უკან ჩასეირნება...



ზუსტად 2000 მეტრის სიმაღლეზე...



დილა... ჩვენი ბანაკი ამარატის მთაზე...



უპს... ამ ფოტოს ავტორი სამცუხაროდ არ მახსოვს....



აქ ვთამაშობთ "ნამიოკობანას"... მარიამი ანსახიერებს კაკადუს....



მზე აჭერს... ხოდა ისე მოხდა რომ ყველამ ერთი ჩრდილის ქვეშ მოიყარა თავი და დაიწყო პორტრეტობანა... პაპარაცობა...

გუკა...



ეკატერინე....



მაკა და სოფო...



რეკორდი.... 2 ადამიანი ერთ ადგილიან კარავში...
ანუ სელიოდკები...



პრადოლჟენიე სლედუეტ......

P.S. თუ ვინმეს არ მოგეწონებათ თქვენი სურათი მომწერეთ და ამოვშლი...

აი სოფოოოც!
Added @
ekaterines portraiti magaria yasnia!

nachkebia,
რა გიხარია სოფოს ფირი მაინც გამოჩენს
და შენ შენ სად დაიკარგე ნეტავ, შენ ფოტოშოპი თუ გამოგაჩენს,

ნაჭყებია, მაცადე, ვსიო ბუდეტ

ესეც შესვენებისას, ნანატრი წყლის მოლოდინში



ჰო, მერე რა ხდებოდა და ველიკიი მაგდუმ სიკვდილი გადაწყვიტა:

მაგრამ ამ დროს ზმანებად მოევლინენ თეთრი ძროხები მთის წვერიდან და აუწყეს, რომ ჯერ არ დამდგარა მისი ჟამი

ჰოდა მანაც გადაიფიქრა და განაგრძო კილომეტრების დალაშქვრა აღმართ-აღმართ

გზადაგზა ასეთ ლამაზ და უზარმაზარ ყაყაჩოებსაც ვაწყდებოდით, თუმცა მე ეჭვი მაქვს რომ სილამაზის გარდაც ჰქონდა ამ ყვავილებს სხვა ღირსებები


შემდეგ ისევ გზა და აღმართები, ქარი, წვიმის შიში და აკანკალებული მოლაშქრეები...
და უცებ, ბანაკი...
თუმცა მე აღარ გადამიღია...
ეს დაღლილი სოფოა, ბანაკამდე კი სულ ერთი ხელის გაწვდენა დარჩა

მე სად დავიკარგე? მე არც ვიკავი იქ მე აქ ქვიშაში ვზივარ.... ჩემ ბედს რა უთხარი

გავაგრძელე

გაღვიძება 1-2 კაციან კარავში


დილაა. წამოვიდა ნისლი და ვანიჩკებიც გაექანა მის გადასაღებად


ეკა და შოთა კიდე აქეთ გაიქცნენ.


ალბათ ამას იღებდნენ


გოგა გამურული იყო და ...




Налево пойдешь ...


უკანა გზაზე ისევ რაბატს ჩავუარეთ


გური რაღაცაზე ლოცულობს.


სერიიდან "ობობები გვიტევენ"


უკანა გზის ქრონიკები







როგორც იქნა დავეწია ლიდერებს. გუჯა და ილია მგონი გადახტომას აპირებენ.


ქრონიკები დიადი მაგდუს დაჯილდოვების ცერემონიიდან


მოცეკვავე გუჯა


გუჯა მედიტაციის დროს
.

მოწყენილი მარიამი...


მაგარამ მოწყენილობა იყო ხანმოკელე...
მოვიდა გუჯა....



მერე... გუჯამ გაიკეთა ნაუშნიკები, ჩართო მუსიკა და წავიდა....

GJ.,
მაგარი ციფრაა.......ისე განსხვავება აშკარაა

შოთა კოცონის შუქში...



გუჯა და ვანიჩკები....

Артур Конан Дойл, Записки о Шерлоке Холмсе, Сабака Баскервилей
Глава "Человек на гранитном столбе"


უკანა გზის ქრონიკები. დაიწყო დაღმართი









აწყურის თავშესაფრამდე ცოტა რჩება და ისევ ყველას გავასწარი. აბა ვინ გამოჩნდება მოსახვევში?


ვაშა ესენია გუჯა, ბარი, ვანიჩკები და გური !!!



თავშესაფარში აი ეს ბიჭი გველოდებოდა


წვიმდა მარა ვანიჩკებმა მაინც გადაწყვიტა სურათი გადაეღო მისთვის


ორი სახელოვანი ქართველი


ვსო მოვრჩი და თან დავიბრიდე. ახლა თქვენი ჯერია.