რაღა დროს, მაგრამ მაინც აღვნიშნავ, რომ გასასვლელად შევიკრიბეთ დილის 6ის ნახევარზე სამთო ქიმიის შენობასთან. აი იქ მივხვდი სად პოულობს სოფო ასეთ ლამაზ ცებს, როგორც ჩანს მე მაგ დროს მძინავს ხოლმე

ამიტომ, ჩემი (უფრო სწორად შოთას) ფოტოაპარატის ელემენტის ძვირფასი ენერგიის ნაწილი გავიმეტე ამ ცის დასაფიქსირებლად დიდუბის ვაგზლის ფონზე

[attachmentid=3767]
ლენდსქეიფების უმრავლესობა უკვე იხილეთ, ამიტომ მე ვეცდები სხვა მასალით შევავსო

აი, ასე ისვენებდა გრძელი გზის მოლოდინში წინასწარ დაღლილი მაგდუ აწყურის ბანაკის ეზოში,
შემდგომში რა ბედი ეწია, ამაზე მერე

[attachmentid=3771]
რებეკას (მარიამს) კი ჰქონდა მჟავე სახე, მაგრამ მისი შემართება აშკარად ძალიან განსხვავებული იყო

[attachmentid=3774]
ესეც გური, მარად ოპტიმისტური სახით

სულ არ ადარდებს მომავალი აღმართები

[attachmentid=3775]
ესეც შოთა

[attachmentid=3777]
აი პირველი დაღლაც

[attachmentid=3778]
როგორც ალბათ უკვე შეამჩნიეთ, ცალცალკე ჯგუფებად დავდიოდით, იმისდა მიხედვით, ვის როგორ შეეძლო.
შედეგად მივიღეთ აი რა:
მუხლმტკივანი ნიკა, წელგაკავებული გუჯა და ასევე წელგაკავების საფრთხეში მყოფი გოგა დაწინაურდნენ და სათავეში მოექცნენ მოლაშქრეებს - ეგრეთ წოდებული ლიდერები,
ხოლო "საღსალამათი" ხალხი - სოფო, შოთა, მაგდუ, ბექა, რებეკა და მე - მოვხვდით ეგრეთ წოდებული ჩამორჩენილების ჯგუფში

ესეც ის ერთადერთი ადგილი, სადაც შეკრება მოვახერხეთ:
[attachmentid=3785]