Born in Paris of Russian parents, Erwitt emigrated to the US with his family in 1939. He studied photography in Los Angeles City College (1942-1944) then film at the New School for Social Research ( 1948-1950). After serving as a photographic assistant in the United States Army Signal Corps in Germany and in France, Erwitt met Edward Steichen, Robert Capa and Roy Stryker, former head of the fabled Farm Security Administration in 1950 and worked under him for Standard Oil Company.
From 1950 to 1952, Erwitt was a freelance photographer for Collier's, Look, Life and Holiday. He became a Magnum associate in 1953 and a full member in 1954. Erwitt has shot journalistic essays throughout the world and numerous commercial assignments for Air France, KLM, Chase Manhattan Bank, among many others.
Since the 1970s, he has turned much of his energy toward movies. His feature films, television commercials and documentaries include "Beauty Knows No Pain" (1971), "Red, White and Bluegrass" (1973) and the prize-winning "Glassmakers of Herat, Afghanistan" (1977).
Following the publication of his book "Son of Bitch," he became famous as a maker of funny pictures where dogs play the starring role, and his work has been exhibited in museums and galleries worldwide.
სასაცილო ისაა, რომ ნაჭყებია, ეს დოგმების მსხვრეველი და აქსიომების მტერი, თვლის, რომ მოკვდავ რაულიტოს ერვიტის რამდენიმე ფოტო კი არა, პრობნი კადრებიც კი უნდა მოსწონდეს და აღშფრთოვანებაში მოჰყავდეს მათ. ის კი თავხედდება და ამბობს, რომ "რამდენიმე ფოტო" მოსწონს.. ბატონო, ვენეგორ, სწორად გადმოვეცით თქვენი აზრთა მდინარება?
chems fotoze damiceres pliaji erwitta napominayeto.. da erwitt megona qalaqi da vapirebdi daceras erwitt ara maroccoa metqi LOOOOL kidekai just in case checking gavukete google searchshi:(((ese da amgvarad gadavrchi abaa.
ელიოტ ერვიტი დაიბადა საფრანგეთშI. მშობლები რუსი ეროვნების ჰყავდა. ევირტმა ბავშვობა მილანში(იტალია) გაატარა, 1939წელს კი ოჯახი საცოვრებლად ამერიკაში გადავიდა. ჰოლივუდში ცხოვრებისას თინეიჯერ ევირტს ცხოველური ინტერესი გაუჩნდა ფოტოგრაფიის მინართ. დაიწყო კომერციულ dark room-ში მუშაობა (ბნელი ოთახი, ასე ეწოდება ოთახს, სადაც ფირებს ამჯღავნებენ), ხოლო მოგვიანებით ლოს ანჯელესის კოლეჯში ფოტოგრაფიის შესწავლას შეუდგა. 1949წელს ე.ევიტმა იმოგზაურა საფრანგეთსა და იტალიაში. 1951 წელს სამხედრო სამსახურს შეუერთდა და წამოიწყო ახალი ფოტოგრაფიული დაკვირვებები. ამ პერიოდში მსახურობდა სასიგნალო სამხერო ჯარის ქვედაგანაყოფში გერმანიასა და საფრანგეთში. ვიდრე ევიტს აშშ-ს სამხედრო სამსახური მიიწვევდა, ნიუ იორკში იგი შეხვდა, ედუარდ შტეიხენს, რობერტ კაპას და როი შტაიკერს. ამ უკანასკნელმა ევირტი Standard Oil Company-ში სამუშაოდ მიიწვია. ფოტოგრაფიულ ბიბლიოთეკას აშენებდა კომპანიისთვის. შემდგომ კი გადაიყვანა ახალ პროექტზე, რომელიც ქ. პიტსბურგის ფირზე ასახვას ითვალისწინებდა. 1953 წელს ე.წვირტი შეუერთდა მაგნმის ფოტოს და მუშაობდა როგორც თავისუფალი ფოტოგრაფი "Collier's", "Look", "Life", "Holiday"-სთვის და კიდევ მრავალი იმ პერიოდის ცნობილი ჟურნალისთვის. გვიან 1960-იან წლებში ევირტი მაგნუმს ხელმძღვანელობდა მხოლოდ სამი წლით.1980-იან წლებში მან წარმოადგინა 18კომიკრი კადრი Home Box Office-ისთვის, 1970-იანებში კი რამდენიმე აღსანიშნავი დოკუმენტური ნამუშევარი მათ შორის: Beauty Knows No Pain (1971), Red, White and Bluegrass (1973), The Glassmakers of Herat, Afghanistan (1977), The Magnificent Marching 100 (1980) and The Many Faces of Dustin Hoffman. ე.ერვიტი დაკვირვებული მოგზაურია, რომელიც შრომამ და ინტერესმა პლანეტის უამრავ ნაწილში გადაისროლა. თავისი წიგნების Photographs and Anti-Photographs (1972) and Son of Bitch (1974) წყალობით, ევიტი მონათლულ იქნა, როგორც კეთილი იუმორის პატრონი, რომელიც მელანქოლიასაც შეიცავს, ისევე როგორც ჰუმანურობასა დათანაგრძნობას, რაც დამახასიათებელია მაგნუმისთვის. ე.ევირტის ნამუშევრები ფართოდ იფინებოდა პერმანენტულ კოლექციებზე, ცნობილ მუზეუმებში, გალერიებსა და პირად კოლექციებზე მსოფლიოს მასშტაბით
elliott erwitt, ... (თემა შევსებულია)
Dec 8 2005, 22:24
NewBie 
Photographer 
Master 
Amateur+ 
Amateur 
.gif)
რატო არ ვათვალიერებ ხშირად აქაურობას? 
Administration 
