კახეთში პირველად მოვხვდი წელს, მეგზურიც შესანიშნავი გვახლდა და რომ არა chalata- დღეს ვერც ამ რეპორტაჯს ვერ იხილავდით და შეიძლება კახეთამდე ჩასვლა ვერც მოგვეხერხებინა
ზუსტად დილის 9 საათზე სპორტის სასახლესთან ვიყავი, მთელი გზა ვჩქარობდი მეგონა ვაგვიანებდი, რადგან როგორც ვიცოდი 9-ზე გავდიოდით, ღვინის ფესტივალი კახეთში კი 11-ზე იწყებოდა და გახნისთვის უნდა ჩაგვესწრო, მაგრამ...
მაგრამ იქ მისულს არჩიგიოს მეტი არავინ დამხვდა, ნელ-ნელა ვგროვდებოდით, და დაახლოებით 10 საათისთვის თითქმის ყველანი მოვგროვდით, მაგრამ ახლა აღმოჩნდა რომ მარშუტკის მძღოლი სადღაც დაკარგულიყო და აღარ ჩანდა როგორც იქნა ნახევარ საათიანი ლოდინის შემდეგ მოვიდა, chalata-ა თავის მანქანით მოდიოდა შესაბამისად 17 კაცი მარშუტკაში და მანქანაში გადავნაწილდით და კახეთისკენ გზას გავუდექით...
თავიდანვე ჩანდა რომ მარშუტკა ძალიან ნელა მოდიოდა და ისედაც დაგვიანებულები კიდევ უფრო ვაგვიანებდით, მძღოლი კი აჩქარებას არც აპირებდა, ნელა სიარულით ძალიან დავიღალეთ და გადავწყვიტეთ მარშუტკისთვის გადაგვესწრო და სადაც საინტერესო ადგილს ვნახავდით გადასაღებს იქ შევრჩერებულიყავით გადაგვეღო, და შემდეგ გზა გაგვეგრძელებინა...
პირველად რომელ სოფელში შევჩერდით აღარ მახსოვს, ამინდი იყო საკმაოდ ცუდი, ღრუბლიანი
რამოდენიმე კადრი გადავიღე, რომელიც რეპორტაჟისთვისაც არ გამოდგება მგონი
რამოდენიმე ადგილას გზიდან გადავუხვიეთ და გადასაღებად შევრჩერდით, როგორც შემდეგ აღმოჩნდა მარშუტკას საკმაოდ გადაესწრო ჩვენთვის, და ცოტა სისწრაფეს მოვუმატეთ რომ დავწეოდით, მაგრამ ჩვენი მარშუტკა ამ დღეში აღმოვაჩინეთ შუა გზაზე
ნამეტანი ხიფათიანი მარშუტკის მძღოლი გვყავდა, ჯერ შუა გზაში რაღაც ჩამოძვრა, მერე კიდე ვითომ გასაკეთებლად შეძვრა ქვეშ და მარშუტკა დაუგორდა, კიდევ კარგი გამოძრომა მოასწრო თორემ რამოდენიმე წამიც და ზედ გადაუვლიდა
აქ უკვე ჭიპო აწვება მარშუტკას, მარტოდმარტო
სანამ მარშუტკას ვეძებდით:
შოთა და ლია გადასაღებად გაიქცნენ
აქ კი უკვე ლია უღებს შოთას, ეს კადრი გალერეაში დევს უკვე... მგონი ლია ერთ-ერთი ყველაზე მონდომებული იყო ვინც იმ დგეს ფოტოებს იღებდა, დანარჩენებს რა საერთო გვაქვს ფოტოგრაფიასთან, ხანდახან მართლა ვერ ვხვდები
აქ უკვე უსაქმურობისგან ყველაფერს ვუღებდი და ბარემ ესეც გადავიღე
ესეც chalata- თავის აპარატით მისი დახმარებით მოვახერხეთ მარშუტკის ნახევარ სააათში მოძებნდა და გზის გაგრძელება, თუარადა სულ მცირე ალბათ 2 საათის ლოდინი მაინც მოგვიწევდა და მგონი ვერც ფესტივალს ჩავუსწრებდით
ჩავედით სიღნაღში, მოძრაობა შეზღუდული იყო და გაჩერება მოგვიწია, დანარჩენი გზა ფეხით განვაგრძეთ:
ულამაზესი ადგილია სიღნაღი, იმ დღეს განსაკუთრებით ლამაზი იყო..... ჩვენი ყურადღება პირველმა ამ აბრამ მიიპყრო რომელიც ფესტივალის შესასვლელში ეკიდა:
საკმაოდ დაგვევგვიანა, ფესტივალი როგორც ჩანდა უკვე კარგახნის გახსნილი იყო, ეს კახელი გლეხები შესასვლელშივე იდგნენ:
ხალხი იმაზე მეტი დამხვდა ვიდრე წარმომედგინა, ჩამოსული სტუმრებიც ბევრნი იყვნენ, გავლა ჭირდა იმდენი ხალხი იყო:
-----
ღვინის ფესტივალი იყო და შესაბამისად ღვინის კომპანიებსაც წარმოდგენილი ჰქონდათ თავიანთი პროდუქცია, აგერ "თელიანი ველიც"
მრავლად იყო ღონისძიებები, ასე რომ სანახავი ნამდვილად ბევრი გვქონდა, გზა განვგრძეთ სადაც რუსი მომღერალი ბებიები ვნახეთ არაფრით ჩამოუვარდებოდნენ ქართული ესტრადის ვარსკვლავებს.
გზა განვაგრძეთ, ზევით ხალხის რაოდენობამ უფრო იმატა:
ესეც პეტრე ცისკარიშვილი საკმაოდ ბევრი ასვეს რამდენადაც მახსოვს, ირგვლივ იმდენი ხალხი იყო კამერასთან ერთად გადამიარეს რამის
ესეც მეეტლე ცხენებით, იმედი მქონდა რომ სადმე ვირსაც ვნახავდი, მაგრამ არსად შემხვედრია მგონი ვირი კახეთშიც იშვიათობა გახდა, ჰო ძალიან მაინტერესებს კიდე ეს მეეტვლე აქედან გასვლას როგორ აპირებდა, გარშემო იმდენი ხალხი იყო რომ, მეეჭვება მოეხერხებინა.
ძალიან მოშივდა როგორც ჩანს, ან პამიდორს უწევს რეკლამას...
უფრო ზევით გადავინაცვლეთ, მომდევნო ქუჩებზე უკვე სხვადასხვა ღონისძიებები იმართებოდა.
პირველი სადაც მივედით ჭიდაობა იყო, ესეც კადრები
---
ცუდი გადასაღები იყო, ახლოს მისვლა ძლივს მოვახერხე...
ამასობაში უკვე საკმაო დრო გავიდა და გადავწყვიტეთ, სიღნაღის გალავანი გვენახა და უკან გამოვბრუნდით, ყველაზე ბოლო მოვდიოდი ვინმე რომ არ ჩამოგვრჩენოდა და გზადაგზა ხალხს ვაგროვებდი
ჰო აი აქ კი კახელებმა გამოგვიჭირეს, და იმდენი გვასვეს რომ საკმაოდ დიდი ფიალები ქონდათ, როგორც მახსოვს 5-მდე დავლიე, ვიხვეწებოდი მივდივართ გვეჩქარება თქო მარა ვის ესმოდა ჩვენი რომ, სანამ კახელების სადღეგრძელო არ დამალევინეს სამჯერ იქამდე არ მომეშვნენ, სამაგიეროდ ჩვენც უკვე საკმაოდ დამშეულები ვიყავით და გადავუჭამეთ მოურიდებლად იქაურობა
ესეც ის ხალხი..
ესენი მგონი ჩვენ გველოდებოდნენ , იმდენი გვასვეს აღარც მახსოვს უკვე
მწვადებს თითქმის ყველა კუთხეში წვავდნენ მაგრამ ყველგან დაკავებული იყო, საკმაოდ მოგვშივდა და რამოდენიმე კაცი გზად კიდევ ერთ სუფრას შევუერთდით საჭმელად დანარჩენები ამ დროს უკვე მარშუტკასთან გველოდებოდნენ
---
გზა სიღნაღის გალავნის სანახავად განვაგრძეთ...
აგერ ფანტაზია აპარატით, თუმცა გადასაღები ბევრი არც არაფერი იყო
გალავანზე ჩვენი პრეზიდენტიც, თან ლია უღებს ფოტოებს
---
ეს ცხენოსნებიც გალავანთან შეგვხვდნენ
არჩიგიო და არხიმონდი, მოკლედ არქიტექტორები არ გვაკლია ბოკეზე.
აქ გადაღება გადავწყვიტე და კონკურენტებიც უცებ გამომიჩდნენ
აქაც ჭიპო უნდა მოჩანდეს
თუმცა ისეთებიც აღმოჩნდნენ ვისაც გამოჩენა არ უნდოდა:
ესეც ისევ ლია:
როგორც აღმოჩნდა ყველას ძალიან მოგვშიებოდა, და საჭმელად გავემართეთ, მაგრამ მანამდე გზად ბოდბის მონასტერში შევიარეთ:
აქ უკვე მონასტრის ეზოში ვცდილობ გადაღებას, ეკლესიის სურათები მე არ გადამიღია და იმედია სხვები დადებენ.
რესტორნამდე გზად კიდევ ერთხელ შევჩერდით, ნატვრის ხესთან მოვინდომეთ ჩასვლა, რომელიც მეორე ფორაზე მოცანდა თუმცა სულ 4 კაცი ცავედით, დანარჩენს უკვე იმდენად შიოდათ, რომ ყველაფერი ეზარებოდათ.
Tamuna Bulia, სულ მასე გავიძახი, ყველაზე მაგარი იყო თქო, წინაზეც მასე ვთქვი, მაგრამ ამან ბევრად აჯობა, ჰოდა ამიტომაც ხმას აღარ ვიღებ, მომდევნო ალბათ უკეთესი იქნება
ე.ი. ეს კაცი, ჩასისხლიანებული თვალებით არის ადგილობრივი მოსახლე, რომელიც თავისი აზრით დაგვეხმარა, როცა მარშრუტკა გაფუჭდა.. ისე ზალიან შეცუხებული კი იყო, ეტყობა მართლა განცადა ჩვენი თავს დატეხილი უსიამოვნება ისე ამდენი ფოტოები ერთი კაცისთვის მგონი ჯერ არ გადაუღიათ..როგორ არ გვირტყა ის კამერები თავში, მიკვირს
ეეეჰ, როგორ შიოდათ, და არამარტო მათ, ჩემს ზენიტსაც ისე მოშივდა,რომ პამიდორის წითელს ვეღარ გაუძლო
ე.ი. ციფრულში რაღაც ძალიან უცნაური ფერები აღმოაჩინა..ალაგ - შავთეთრი, ალაგ - მწვანე და ყვითელი, ხოდა ეხლა წითელ ვარდზე ატარებს ექსპერიმენტებს Added @ რა იცის, რამდენი კადრი გამოტოვა სანამ სმს-ობდა (არადა ამ აცს გვერდით მაგარი ნაცნობი სახე აქვს )
არქიტექტორები ყველა ქვეყნისა შეერთდნენ.. და უხარიათ
მაგ გალავანზე თუ რაცაა, თვითონ ავიდნენ..მე კი არ ამიყვანეს..არადა როგორ მინდოდა