world press photo-ს რეპორტაჟნი კადრები საომარი წერტილებიდან უნდა გულდასმით დაათვალიერებინო ყველას, განსაკუთრებით ახალგაზრდებს და ე.წ. ომის პარტიებს. ომზე საშინელი მართლა არაფერია. ის საბრალო ვიეტნამელი კაპიტანი, მეორე მისნაირი რომ ხვრეტს, ხომ ვიღაცის მამა იყო, ვიღაცის მეუღლე, ვიღაცის შვილი... ომში კი, ჰოპ! და არაა კაცი! არც სახელი აქვს, არც გვარი, ხორცის მასაა და ამ დროს კი მისი შვილებისთვის ყველაფერი იყო! ჩვენში პატრიოტიზმი დაყვანილია "შევვარდეთ ერთი სოხუმში და მივბუგოთ ყველანი!"-მდე. ვისაც ომის საშინელება გადატანილი აქვს, ის ყველაზე ნაკლებად იწევს. ეს ჯეელები არიან, ომი და ძალადობა კინოთი რომ უნახავთ, ლამაზად და სპეცეფექტებით... უნდა ნახონ ეს ფოტოები და დოკუმენტური კადრები, აუცილებლად.
მე ის უფრო მაინტერესებს ფოტოგრაფი რას ფიქრობდა ამ მომენტში ან საერთოდ რა გულით იღებდა ... - რა საინტერესო კითხვაა ეხლა დავუსვი პირველად ჩემს თავს ეგ კითხვა. რას ვფიქრობდი მაშინ? ალბათ არაფერს, შიში ( ისვრიან) და გადაღების სურვილი ერთმანეთს აბათილებს...
რას და თავისი განვლილი ცხოვრება დაუდგა თვალ წინ, გაახსენდა ის ადამიანები ვინც ძალიან უყვარდა.... და ბოლოს ალBათ ფიქრობდა, საერთოდ რა ატომ დაიბადა ამ ქვეყანაზე.....
დამიჯერე ასე იქნებოდა....
მაგ მომენტში ადამიანი უკვე თითქოს ეგუება რომ მორჩა მისი სიცოცხლე და რაც ზემოთ ვთქვი მაგას Fიქრობს Added @ საშინელებააააა,