პირველი ბარი იყო მერე მეც დავემატე და ასე თანმიმდევრობით შევიკრიბეთ ყველა... 1. ბარი 2. მე (მიკა) 3. უნკასა 4. შოთა 5. ნინო (შოთას მეგობარი) 6. თაკო (შოთას მეგობარი) 7. რუსლანი (თავისი თეთრი ბედაურით) 8. გრიგოლი 9. გიომაკი 10. ერეკლე
ზოგი საპატიო მიზეზით ზოგიც კი დასველების შიშით სახლში დარჩა. (აბა ყველა ჩვენსავით გამბედავი კი არაა, ზოგს კი ნისლში გადაღება არ ხიბლავს ალბათ).
მერე შოთამ ხაჭაპურები და კიდევ ბევრი რამ იყიდა.......... მარშუტკაც მოვძებნეთ თავისი უპუნქტუალურესი მძღოლით..... და ჰერი-ჰერი ზედაზენისკენ........ჩვენს მარშუტკას უკან რუსლანი აედევნა თავისი ბედაურით.
ესეც მე და გიომაკი.......... აქ არ ჩანს ნათლად მაგრამ მაინც გეტყვით, მე კადრირების მასტერკლასებს ვუტარებდი მას..
საბოლოდ მივედით სასაფლაომდე სადამდეც მძროლი შეგვპირდა მიყვანას, მაგრამ მაინც ვცდიო წყარომდე ასვლასო და ესე 200 მერტში გაიჭედა საკმაოდსერიოზულ აღმართზე.......შოთამ აბა მივაწვეტო და ასე ვიხსენით ეს მარშუტკა გასაჭირისაგან... მერე უკან სვლით და მუხრუჭით ჩასრიალდა სასაფლაომდე.
ხოდა რუსლანის ბედაური რა ბედაური იქნებოდა ზედაზნამდე რომ არ აჭენებულიყო ასე რომ მან კიდევ ორი გოგო შემოისვა ბედაურზე რუკზაკები აჰკიდა ...და ჰერი ჰერი ზედაზნისკენ...........
ჩვენ კი ასე საკმაოდ მშრალ გზას ფეხით შევუყევით. რათქმაუნდა ძირითადი სასაუბრო თემა იყო ფოტოგრაფია და კიდევ ფოტოგრაფია... ასე რომ მასტერკალსებსაც ვისმენი ბუნების წიაღში ....მერე კი ერთმანეთი გავიცანით უფრო ახლოს. . . . საერთოდაც უნცასას გაცნობა მაგრად მინდოდა (ფორუმიდან გამომდინარე)... გრიგოლი ხო საერთოდაც 40 წლის მეგონა.....არადა ჩემზე პატარა აღმოჩნდა
ერეკლეს მუზა
მი ბანდიტო ....... ჩვენ წვიმა ვერ შეგვაშინებს მი ბანდიტო..........
ზოგიც კიდევ პაპარაცობდა ......უფრო სწორად შოთამ ჩემს მოდელებს არ გადაუღოთო პაპსა პორტრეტები არ მინდაო....და უნცასასაც რა უნდა ექნა პაპარაცობდა როგორც შეეძლო
ეს კი შოთას მოდელი ნინი (გაუცინარი დედოფალი) :ლოლ: კი იძახდა შოთა როგორ დამრჩა დამამშვიდებელი ელექსირიო მაგრამ გვიანი იყო......
გრიგოლიმ ნინის თვალები უნდა გადავიღო........მაგრამ საბოლოოდ რუსლანის თვალებმა უფრო მოხიბლა .....
ისე ზოგიერთი საკმაოდ მომზადებული და წინდახედული აღმოჩნდა. . . აი მაგალითად ნინიმ არ წამოიღო საწვიმარი სამაგიეროდ წამოიღო მზისგან დამცავი კრემი (ღრუბლებიც და ნისლიც ხომ ატარებს და ირეკლას უვ სხივებს)
ხოლო თაკომ კი სპეციალურად ეგვიპტიდან ჩამოტანილი მზისგან დამცავი ჩადრი წამოიღო. . . . .
თაკო იძახის: ვინმეს მზისგან დამცავი კრემი ხომ არ გინდათ. . . . ასეთი ორი კაცი აღმოჩნდა. . . .
მერე ზოგზოგიერთებმა გადაწყვიტეს ჩამოეყალიბებინათ ზედაზნის შავოსან დედატა ორდენი.... და შეუდგნენ კიდეც ამ იდეის განხორციელებას აქ ასახულია ერეკლეს გარდასახვაა შავოსან დედათ
აქ კი გიომაკი ძალიაანა გახარებული შავოსანი დედათა ორდენში რომ მიიღეს
როგორ უნდოდა შოთას ... "ტრაგიკული" პორტრეტების გადაღება, მაგრამ გამოუვიდოდა კი როგორ ფიქრობთ?
მერე ცოტა წავიხემსეტ და ამ დროს დაუშვა მარა რა დაუშვა.....
გიომაკმა ბიზნესის დაწყებაც კი სცადა ..შავოსან ფორმაში გადაცმული ფენოვანების გაყიდვაა დაიწყო, მაგრამ რათ, გინდა ფული არც არავინ მისცა და დიდად ვერც ვერაფერი გაყიდა..მერე იძულებული გახდა თვითონვე შეესანსლა გაუსაღებელი პროდუქტი
ხოო.. მიუხედავად წვიმისა რუსლანს მუზა ეწვია და ნისლში განმარტოვდა . . . . მისი შტაგონების წყარო კი ჩანისლული ხეები იყო (ესე ვფიქრობ მე და მემგონი არც ვცდები იქ მეტი არაფერი ჩანდა ხეების გარდა) წვიმა ხელს არ უშლიდა უზარმაზარი ზონტიკით იყო შეიარაღებული
მერე კი გადავჭყვიტეტ ჩამოვსულიყავიტ საგურამოში და იქ გვეხინკლავა....
უკანა გზაზე როგორც მოსალოდნელი იყო ბარი წინ გაიჭრა თუ ჟერ უნცასა გაიჯრა არ მახსოვს მოკლედ ორივემ დიდი სისწრაფით ჩამოგვიტოვეს უკან.....სწორედაც ამის გამო ჩვენ გამოვტოვეთ ერთი უმნიშვნელოვანესი ფაქტი ბარის ბალეტი ტალახში, და დამაგვირგვინებელი პირუეტის შემდეგ წარუმატებელი დაშვება ტალახზე
მიუხედავად ამისა ჩვენ გზადაგზა გადავირეთ ნისლიანი ტყე (თუმცა პირადი ტრაგედია მოხდა კოდაკის ფირს გადმოსახვევი კბილი მოტყდა და მხოლოდ ფირის 25 პროცენტი გადმოვახვიე დანარჩენი ფოტოები გაფუჭდა....თავს ასე ვიმშვიდებ მაინც არ გამოვიდოდათქო) ხო ..ამ დროს შოთას ფოტოაპარატის გარეშე აღმოჩნდა. ( რუსლანის ბედაურზე დარჩა)....ასე რომ სად წასულიყო აღარ იცოდა, მხოლოდ ამ მშვენიერების მზერით ტკბებოდა.
ეს კი ტუფლების ოჟახი იყო დედა ტუფლი მამა ტუფლი...აქედან 200მეტრში ზევით მამატუფლის საყვარელსაც კი წავაწყდით.....ზევითკენ მიმავალ მარშუთკას ელოდებოდა მთელი ოჟახი ..მაშ
ჩამოვედი საგურამოში და აქ ერთადერთ "რესტორანში" უკვე რუსლანი და გოგოები. ხინკლები უკვე შეკვეთილი იოყო. ჩვენც სანამ ველოდებოდიტ 'რესტორნის' ეზოში აი ესეთი ყვავილები აღმოვაჩინეთ..
თაკო იზახის ვიღას ვახსოვარ: ყვავილები თუ გამიწევდენ კონკურენციას მაგას ვერ ვიფიქრებდიო...
მერე მივუჯექით მაგიდას და რათქმაუნდა აქაც სასაუბრო თემა ფოტოგრაფია იყო...განსაკუთრებული აქტიურობით ნინი და თაკო გამოირჩეოდნენ ...ხო საუბრის ცენტრში მოექცა R2......
ზედაზენზე ვიყავი ზაფხულში, საკაიფო ადგილია, და ისიც დაემთხვა რომ ავტობუსი ვერ ადიოდა და საკმაოდ დიდი ხანი ფეხით ავდიოდით (რაც მე ძალიან მიყვარს)... ზემოდ კი სასწაული სილამაზეა, ასეთი მწვანე ბალახი კი დიდი ხანი არ მინახია. და კიდე ერთი მოგონება- ბევრი ხორცი გვქონდა და ერთი მწვადი ვერ გავაკეთეთ! დასანანია!
ზედაზენის რეპორტაჟი, მიკას მიერ მომზადებული რეპორტაჟი (edited by Magdu)
Sep 6 2005, 10:07
Amateur 
Photographer 
Administration 
. 
Master 
Amateur+ 
NewBie 
