აი, ამას დოსტოევსკის ენაზე ჰქვია ფანტასტიკური რეალობა, მაგრამ მე ყველაზე მეტად ბოლო სურათი მომწონს თავისი დადებითი შინაარსის გამო, სიცოცხლე, ჰარმონია, ოჯახი , და ა.შ. მკლედ მხოლოდ მისგან მოდის დადებითი ენერგია დანარჩენს რო უყურებ გჭირს ჯერ ეს მერე ეს და ისევ ეს