ვარდისფერი სათვალე ცუდათ მომხვდა ყურში იმიტო რო ვარდისფერი სათვალე ილუზიას ნიშნავს და რეალობას ამცდარ პოზიციას რაც არამგონია მე მჭირდეს
რაც შეეხება ამ რეპორტაჟულ ნაკრებს ორი აზრი არ არსებობს რომ ძლიერი და შთამბეჭდავია მე უბრალოდ მომბეზრდა ნეგატიიურზე გამახვილება ყოველთვის ტელევიზორში იქნება ეს რადიოში თუ ფოტოგრაფიაში იმიტომ რომ გინდ ასე ვთქვათ გინდ ისე შოკზე აგებული შინაარსის მასალა ყოველთვის უფრო ადვილად იყიდება
დადგმული კადრების გადაღება უფრო ძნელია თუ რეპორტაჟულის : ორივე ძნელია როცა გინდა რეზულტატი მაქსიმალურად სრულყოფილი იყოს ერთი მეორეს აქ არ კვეთს და არ ეჯიბრება უბრალოდ მე მაგალითად მირჩევნია მხატვრული ფოტოგრაფიის გამოფენაზე წავიდე იქნება ეს გილბერტ გარსინი,ჯეფ ვოლი თუ სხვა ვიდრე როიტერის სტილის ფოტოგამოფენაზე მაგრამ ეს ჩემი არჩევანია და თავს არავის არ ვახვევ რამდენი კაციცაა იმდენი აზრია
უბრალოდ ერთადერთი რა განსხვავებაცაა მხატვრულ ფოტოგრაფიაში იდეის გადმოცემაა, სიმბოლოებით ფოტოს წაკითხვაა და გაცვლა გამოცვლაა ნაფიქრის და რეპორტაჟულში უფრო ასახვაა უშუალო რეალობის ანუ დოკუმენტია და მორჩა ფაქტს გიყვება და არა პერსონალურ ნააზრევს მგონი მიხვდიუ რასაც ვგულისხმობ