[ ] · · ROY DeCARAVA

[Sopho Nadareishvili]

ROY DeCARAVA

# Roy DeCarava is a photographer who embraces Harlam and the culture of New York City's street life with every exposure. He was born in New York City in 1919 and grew up in Harlam. After graduating from high school in 1938 he painted at the Cooper Union. In 1940 he continued to paint and also studied print-making at the Harlam Art Center.
# DeCarava began shooting to document his own paintings. In 1947 The Serigraph Gallery of New York held a one-man exhibition of his silk-screenings. After this exhibition DeCarava decided to stick with Photography and in 1950 he had his first solo photography exhibition at the Fourty-Fourth Street Gallery.
# By 1952 Roy had become the first black artist to recieve a Guggenheim Fellowship. Several of the photographs from the fellowship are included in The Sweet Flypaper of Life (see sources). In 1954 DeCarava opened his own gallery and exhibited several young photographers.
# In the 1960s Roy ran the "Kamionge Workshop" for young black photographers. At this time he also freelanced and was a contract photographer for Sports Illustrated. In 1975 he became a professor at Hunter College in New York.
# Roy DeCarava's career spans across 45 years and fifteen one man exhibitions. All of his film is developed and printed by hand. He currently lives in Brooklyn.

[Magdu]

Nina Minzoni-მ მომაწოდა მის მიერ მომზადებული ტექსტი რომელიც ეხებოდა როი დეკავარას და მთხოვა გამეხსნა თემა. აღმოჩნდა, რომ ამ ფოტოგრაფზე თემა უკვე გახსნილი იყო. თუმცა პირველადი ინფორმაცი იყო ინგლისურ ენაზე, ამიტომ საინტერესო იქნება ქართულადაც გავეცნოთ მოკლე ისტორიას ამ ფოტოგრაფზე და მის წიგნზე.
ესეც ნინა-ს თემა:

-----------------
მცირე ინფორმაცია იმის შესახებ თუ როგორ აღმოვაჩინე ეს ფოტოგრაფი (საინტერესოა).
ვათვალიერებდი ერთ-ერთი იტალიური ავეჟის კომპანიის კატალოგს და ფოტოზე თვალი მოვკარი დასახელებას "The sound I saw" და ამ სათაურმა მეტად მომხიბლა, შემდეგ მოვიძიე ინფორმაცია და აღმოჩნდა რომ ავტორი—არაჩვეულებრივი ფოტოგრაფი Roy DeCarava გახლავთ.

იმედია მოგეწონებათ.

აფრო-ამერიკელი ფოტოგრაფი, დაიბადა 1919 წლის 9 დეკემბერს, ქალაქ ჰარლემში. ჰარლემის მოსახლეობის უმეტეს ნაწილს შეადგენდნენ აფრო-ამერიკელი მოსახლეობა, ცნობილი მუსიკოსები, პოეტები, მწერლები. მომავალში როი უმეგობრდება მწერალ ლამგსტონ ჰუგს, რომელის წიგნსაც სახელწოდებით “ცხოვრების ტკბილი უარყოფითი მხარეები” აფორმებს ფოტოებით. წიგნი მოგვითხრობს ჰარლემის მოსახლეობაზე.


დეკარავამ თავისი ცხოვრების დიდი ნაწილი გაატარა ამ ქალაქში, იგი იზრდებოდა დედასთან ერთად და ამიტომ მას ადრეული ასაკიდან მოუწია მუშაობის დაწყება. მიუხედავად ცხოვრებისეული სირთულეებისა, იგი ხდება ცნობილი სასწავლებლის Cooper Union სტუდენტი, მაგრამ 2 წლის შემდეგ იგი ტოვებს სასწავლებელს და აბარებს ჰარლემის სამხატვრო ცენტრში. მას სურდა რომ გამოსულიყო მხატვარი ილუსტრატორი, მსახიობი..და მისი იმჟამინდელი ფოტოები ასახავდა მის დამოკიდებულებას ფოტოგრაფიისადმი, როგორც ერთ-ერთი მხატვრული ჟანრისადმი.

1955 წელს დეკავა ხსნის ფოტოგალერეას ნიუ იორკში. ეს გალერეა გახდა პირველი გალერეა, რომელმაც ფოტოგრაფია აღიარა როგორც გამოყენებითი ხელოვნების ერთ-ერთი ჟანრი.

მოგვიანებით ის უერთება ცნობილ ფოტოგრაფთა რიგს (როგორებიც არიან Garry Winograd, Helen Lavitt) , მას ყველაზე მეტად აინტერესებს ქუჩის ფოტოგრაფია, მაგრამ თავისი კოლეგებისგან განსხვავებით, რომლებიც გადაღების დროს ცდნილობდნენ დაეცვათ დისტანცია , როი პირიქით , ცდილობდა მახსიმალურად შეეცნო პიროვნება.

ის ამყარებდა სულიერ კავშირს ადამიანებთან, რომლებსაც უღებდა ფოტოებს და ცდილობდა ამოეცნო მათი სამყარო, განცდები..ფიქრები. ის უსმენდა მათ, ცდილობდა მათდამი გამოეჩინა სითბო და ყურადღება, რათა უკეთ გადმოეცა ფოტოზე მათი ტიპაჯები.
ზუსტი ხაზები,არაჩვეულებრივად მდიდარი ტონალობა,ჩრდილების თამაში . ის ძირითად აქცენტს აკეთებდა განათებაზე და არა ერთხელ აუღნიშნავს რომ მის შემოქმედებაზე დიდი ზეგავლენა იქონია რემბრანტის შემოქმედებამ და მიქელანჯელოს ქანდაკებებმა.
როი გადაღების დროს უპირატესობას ანიჭებდა “გაფანტულ სინათლეს” და ხაზს უსმევდა კადრში ნათელი და მუქი ნივთების თამაშს. ძირითადად იყენებდა დიდ დაყოვნებას და სპეციალურად იღებდა უფოკუსო ფოტოებს, რათა უკეთ გადმოეცა ფოტოს ხასიათი და მოქმედება.მის შავთეთრ ფოტოებში ნაცრისფერი ხავერდოვანია და თბილი.

როიმ ცოტა ხნით თანამშრომლობდა ჟურნალ Sports Illustrated magazin-თან, მან 1962 წელს ჟურნალისთვის გააკეთა ფოტო პროექტი Requiem for a Heavyweight, და ჟურნალის რედაქტორს იმდენად მოეწონა რომ მან ამ პროექტის 200 ფოტო შეიძინა. მაგრამ მიუხედავად ასეთი წარმატებისა როი ტოვებს ჟურნალს, იმ მიზეზით რომ მას არ შუძლია თავისი შემოქმედების ჩარჩოებში ჩასმა, ის თავისუფალი შემოქმედია.
როი ამჯამად კითხულობს ლექციებს Hunter College . 2006 წელს როი დე კავარა დააჯილდოვეს მედალით National Medal of Arts.

მეტად აღსანიშნავია მისი წიგნი :


იმპროვიზაცია ჯაზის თემებზე. თავის წიგნში როი შეეცადა ფოტოებით გადმოეცა ის ემოციები და განცდები, რაც ახასიათებთ ჯაზის შემსრულებლებს. იგი იღებდა ფოტოებს ქუჩაში ჯაზზ ფესტივალებზე, კლუბებში ქვეყნის მაშტაბით. ამ წიგნში დეკავარა შეეცადა ფოტოებით გადმოეცა ყველა წვრილმანი რაც თან სდევს ჯაზს.

წიგნში თავმოყრილია ცნობილი ჟაზმენების Coleman Hawkins, Miles Devis , Elvin Jones და სხვა ცნობილი ჟაზმენთა ფოტოები.