სკანდალურად ცნობილი პორტრეტშიკია... იღებს ატირებულ ბავშვებს smile.gif ახლახანს ქონდა სასამართლო პროცესი სადაც მას ბავშვების წამებაში დებდნენ ბრალს! ბავშვების წამების ბრალდება ჯილის უცნაური მეთოდით იყო გამოწვეული... იგი პატარებს კამფეტებს ურიგებდა, შემდეგ ართმევდა და მათ რეაქციებს აფიქსირებდა ფოტოზე... პირადათ მე მგონია, რომ ძალიან საინტერესო მეთოდია და შედეგიც არაორდინალურია - ორიგინალნო რა
ხო ბიოგრაფია შევპირდი სოფოს, მარა ვერ ვიპოვე ვერაფერი სორი
ხელოვანია!!!! გიჟია გიჟი!!! გიჟი ხელოვანია! ისე ეს მათოდი "ვზროსლებზე" უნდა გამოცადოს კაცმა!! მარა კამფეტი უნდა შეიცვალოს!!! მაგალითად ლუდზე ან ყველაზე მაგარი: ლიმიტი უნდა მოუმატო და მერე დააკლო!!!! აი ფოტო გამოვა მაგარი!!!
Jill Greenberg was born in July of 1967 in Montreal, Canada, and grew up in suburban Detroit. She graduated in 1989 form the Rhode Island School of Design with a BFA in Photography and moved to New York City to pursue a career in photography. Jill was based in New York until 2001, and now resides in Los Angeles.
Over the last fifteen years, Greenberg has made memorable images of many of the world’s most recognizable celebrities, in addition to creating a recognizable filter of vision itself. An early adopter of digital effects, Greenberg has developed a world that is more intense, more razor-sharp, let’s say supra-real, than the one in which we actually reside. Jill Greenberg creates portraits that seize our attention, that create an altered universe staring back at us.
For the series “Monkey Portraits”, Greenberg has created a series of monkey portraits and asks us to consider, in another way, where we are coming from. We look into her monkey’s expressions, their faces -- their peculiar physiognomy -- and somehow see ourselves. It is frightening and disorienting and exhilarating and awesome. She mischievously shows us another type of mirror-stage, where we confront an ancient and distorted reflection, another startling spectacle, and try to make sense of who, or what we are seeing. By intentionally anthropomorphizing her monkeys, we can’t help but identify with their gaze, and be reminded of people we know, expressions that we have seen before.
Jill has had an enormously successful exhibition of her Monkey Portraits at the Paul Kopeikin Gallery in Los Angeles winter 2004. A highly anticipated 2006 exhibition of “End Times is scheduled at the Paul Kopeikin Gallery.
Exhibitions “End Times” (Forthcoming), solo exhibition, Paul Kopeikin Gallery, Los Angeles, 2006 “Animal Tales” group exhibition, DFN Gallery, New York, NY, Summer 2005 “Monkey Portraits”, solo exhibition, Paul Kopeikin Gallery, Los Angeles, CA, 2004.
გრინბერგი მახსოვს იდო ბოკეზე უი ქეთო შენი არ მინახავს დავამატებ მაშინ Sha likes leather clothes and manipulating people. Clients include: Microsoft, IBM, Estee Lauder, Federal Express, NFL, Paramount Pictures,Toshiba, Kodak, The Sci Fi Channel, Chase Manhattan Bank, Disney, Seagrams, MTV, Wired, Spin, Vibe, Ray Gun, Bikini, Time, Request, GQ, Entertainment Weekly, Paper, Time Out, Sony Music, Warner Bros, Elektra, Polygram, Virgin, Matador
პავლოვი ვინ იყო ??? სადისტი ??? ხო შედარება ვერაა იდეალური, მაგრამ მაინც... ვიტკინიც გიჟი ხელოვანი არის ჩემი აზრით, როგორც არქიტექტორამ ბრძანა... იდეაში ყველა ხელოვანი თავის მხრივ გიჟია... და არა მარტო ხელოვანი... ყველა ადამიანი გიჟია, უბრალოდ ზოგი აშუქებს ამ სიგიჟეს ხელოვნებით (ან რამე სხვა გზით) და ზოგი კიდე არა... ეგაა მგონი.... და რომც არ იყოს ასე, მე ვფიქრობ ასე და ასეა ჩემთვის... ვოტ !...
ფსიხ, შედეგი უნდა ამართლებდეს ხერხს, ღირდა ეს ფოტოები ამ ბავშვების წამებად? კაჟდომუ სვოე, მაგრამ მე ვერ ვისიამოვნე ამ ფოტოებით და ამიტომ გამიჩნდა პროტესტის გრძნობა. რო მომწონებოდა ალბათ სულ ფეხზე დავიკიდებდი ამ ბავშვების შელახულ უფლებებს, რა სადისტურადაც არ უნდა ჟღერდეს.
ფსიხ, შედეგი უნდა ამართლებდეს ხერხს, ღირდა ეს ფოტოები ამ ბავშვების წამებად? კაჟდომუ სვოე, მაგრამ მე ვერ ვისიამოვნე ამ ფოტოებით და ამიტომ გამიჩნდა პროტესტის გრძნობა. რო მომწონებოდა ალბათ სულ ფეხზე დავიკიდებდი ამ ბავშვების შელახულ უფლებებს, რა სადისტურადაც არ უნდა ჟღერდეს.
ის რაც შენთვის არ გამართლდა არ ნიშნავს იმას, რომ არ გამართლდა ავტორისთვის, ანუ იმის თქმა მინდა იგივე მომენტში შეიძლება შენ შექმნა მთელი რიგი სერია და შენ დარჩე შენს თავთან კმაყოფილი და მე პირიქით.... მაგრამ შენ, ხომ იმას ჩემთვის არ ქმნი...
იდეაში არც მე მომეწონა და იმიტომ არ ვიძახი, რომ ეს ავტორი ჩემთვის რაღაცას ნიშნავს, არა, არაფერი არ გამოიწვია ჩემში ამ ფოტოებმა... უბრალოდ ჩემი აზრით ჩვეულებრივი ბავშვების პორტრეტისტი შესაძლოა საერთოდ ჩაძირულიყო მხოლოდ იმის გამო, რომ ბანალურ, ერთფეროვან და ყველასთვის ყელში ამოსულ სტილ არ მოყოლოდა სკანდალი და აჟიოტაჟი....
მე ძალიან მომწონს დამუშავების სტილი... და ძალიან მომწონს ეს ატირებული ბავშვები... ნამდვილად საინტერესო და კარგი პორტრეტებია... რაც მთავარია ორიგინალური... აბა დავიღალე მომღიმარე სტანდარტ პორტრეტებით...
ი ია ობ ეტომ.... უბრალოდ შენგან განსხვავებით მე ეს ფოტოები არ მომწონს... იმიტომ კი არა რომ მეცოდებიან ეს ბავშვები.... არა არავინ არ მეცოდება და არც არავინ არ არის ჩემი შესაცოდი... უბრალოდ არ მომწონს....
გასაგებია, მაგრამ აქ ხო ლაპარაკია ჩვენი, როგორც მაყურებლის შეფასებაზე ..ავტორისთვის რო გამართლებულია ეს მეთოდი, ამაზე ლაპარაკიც არ არის, წინააღმდეგ შემთხვევაში ჩიტებს, ყვავილებს და მომღიმარე ლოყებიან ბაიბეს გადაიღებდა. ჩემთვის არ გაამართლა, იმიტომ რომ 1. არც ესთეტური სიამოვნება მივიღე ფოტოებით და 2. ამასთან პლიუს ბავშვებიც შემეცოდნენ. ანუ ორმაგი ტრავმა მივიღე, მე უბედურმა : )) ჩემი არმოწონება რო არაფერს ნიშნავს არც გრინბერგისთვის და არც თემის ავტორისთვის, ეგეც კარგად მესმის.
გასაგებია, მაგრამ აქ ხო ლაპარაკია ჩვენი, როგორც მაყურებლის შეფასებაზე ..
ნე დუმაიუ... განყოფილება საკლასო ოთახი.. აქ ვეცნობით იმ ფოტოგრაფებს, რომლებსაც არ ვიცნობდით აქამდე... და ვინც იცოდა კიდე იხსენებს ან უბრალოდ ტკბება ან არ ტკბება (ეს ინდივიდუალური მომენტია)... არავის აქ ჩვენი შეფასება არ სჭირდება... და არც ჩვენ იდეაში არ გვჭირდება ის რომ შევაფასოთ... იმიტომ რომ იდეაში ეს არავის სჭირდება....
პ.ს ლიმიტი რომ გავა გალერეაში შენს სახელზე დავდებ მომღიმარი ბავშვის პორტრეტს... შეხედავ, ან გაგეღიმება ან არა და მალევე დაგავიწყდება და ამაზე დიდი ბევრი კიდე დიდი ხანი იფიქრებს.... ან არ იფიქრებს....
არავის აქ ჩვენი შეფასება არ სჭირდება... და არც ჩვენ იდეაში არ გვჭირდება ის რომ შევაფასოთ... იმიტომ რომ იდეაში ეს არავის სჭირდება....
ვინ - ჩვენ? თემის ავტორს სჭირდება, იმიტომ რომ დასვა კითხვა : ხელოვანი თუ სადისტი? ანუ თემა წინასწარგათვლილი იყო დისკუსიაზე, ვის მოსწონს და რატომ, ვის არ მოსწონს და რატომ. მეც დამჭირდა, როგორც გამოჩნდა, იმიტომ რომ დავიწყე იმის ახსნა რო არ მომწონს და რატომაც არ მომწონს. ანუ გამოდის რომ მხოლოდ შენ არ გჭირდება აქ გამოთქმული შეფასებები.. არც გრინბერგს, მამენტ.. : ))
პ.ს. კაცო, ბევრი რა შუაშია.. ადამიანზე უარყოფითი ემოცია უფრო დიდხანს და უფრო ღრმად რო მოქმედებს, ვიდრე დადებითი, ამაზე კი არ გეკამათები. თორე მე დღეს ვნახე გრინბერგის მტირალა ბავშვის ფოტოები და ხვალ არ მემახსოვრება, შენი მომღიმარი ბავშვი კიდე შეიძლება 1 კვირა გამყვეს, თან პლუს მეც თუ მომიძღვნი თვემდეც შეიძლება გაქაჩოს..: ))
ნამდვილი სადისტი ყოფილა! არც ერთი ფოტო და საერთოდ არაფერი არ ღირს ამ ანგელოზების ცრემლებად! მე რომ მოსამართლე ვყოფილიყავი, ფოტოაპარატის აღებასაც კი ავუკრძალავდი!