მანუჩარ (ირანული) " ციური (სამოთხისებური) სახის მქონე ". მისი ფონეტიკური ვარიანტია ნანუჩა. მანუჩარის ძველი ფორმაა მანუშჩიტრა, რაც " მანუშის მთაზე დაბადებულს " ნიშნავს, მაგრამ ჯერ კიდევ ფირდოუსის დროს (X ს.) ამ სახელს დაკარგული ჰქონია ძველი მნიშვნელობა და ნიშნავდა " სამოთხისებური სახის მქონეს ". მანუჩარი " შაჰ-ნამეს " ერთ-ერთი გმირია. ის შვილიშვილია ირანის ტახტის მემკვიდრის ირეჯისა, რომელიც ძმებმა მოკლეს. მამამისი ფერიდუნი ამის გამო დაბრმავდა. როცა ირეჯის შვილიშვილი დაიბადა, ფერიდუნმა ღმერთს შესთხოვა, წუთით დაებრუნებინა მისთვის მხედველობა, რომ ახალდაბადებული დაენახა; ღმერთმა თხოვნა შეუსრულა და ფერიდუნმა ბავშვს მანუჩარი ( " სამოთხის სახისა ") დაარქვა.