martin parr
ატვირთულია: Jul 16 2007, 01:47
ეძღვნება ადამიანს რომელსაც მეგობრები სულ ავიწყდება ხოლმე და სულ სხვის ძებნაშია მერე ახლებს იპოვნის,და იმათაც კარგავს<br/><br/>
7-9 წლის წინ, ასხუთზე, ღამღამობით იყო მიძღვნები. ენა წატლიკინებული თინეიჯერები რო რეკავდნენ და ორსაათიან მიძღვნებს აკეთებდნენ. არც სიმღერის სათაურს უკვირდებოდნენ და არც არაფერს. მაგის მერე დიდი ხანი გავიდა
სკოლაში მხოლოდ „ცუდია“, „კარგია“, „ყოჩაღ“ და „ვარსკვლავებს“ მიწერდნენ, ამიტომ ნიშნები და ქულები (და საერთოდ მათი განხილვა და მათ შესახებ საუბარი) დღემდე არ მიყვარს მაგრამ ეს ფოტო 2.45-ზე რატომ?
უხილავი ძაფები
