არაფერია ამაზე სათუთი, ამაზე ტკბილი.. ზამთრის სუსხიან დილით მზეს მიფიცხებული.. სული მშვიდი.. ოდნავ დაბალ ხმაზე ისმის ედით პიაფის ლამაზი შანსონი.. რა მშვენიერია ეს დილა.. კარამელის კრუასანი.. მარიანამ რამდენიმე წუთის წინ ყავაც დაფქვა .. კაფეში დაუვიწყარი სურნელი ტრიალებს.. უკვე ახლად მოდუღებული ყავის და ახლადგამომცხვარი ფრანგული ბაგეტის.. აი თენდება კიდეც.. ჩვეული კაფე ჩვეულ რითმს ეძლევა..
და მხოლოდ სათუთმა ოდნავ ცივმა ზამთრის მზემ იცის როდესაც მიუხლოვდება.. კვლავაც ჩვეულ ადგილას დახვდება ერთი.. ბლოკნოტით ხელში.. წამით გააჩერებს წერას.. დახუჭავს თვალებს .. ოდნავ გაეღიმება.. ესიამოვნება.. თითქოს და მზეს ეამბორა.. კატასავით მიეფიცხება.. თითქოსდა სული გაუთბო ამ მზემ.. გადაავიწყა სუსხი და ყინვა
გარეთ იანვრის ცივი დილა თენდება..
უეცრად კალამს იღებს და წერას გამალებით იწყებს, უნდა რომ მზემ დალოცოს ნაწერი მისი.. ფურცლებზე ჩნდება ნეტავ სახელი ვისი.. მთელი გულით და მთელი არსებით.. არა კვლავაც ჩედება კალამი, ოდნავ დაშორებულ ფურცელს მელნის წვეთი ეცემა.. მან კვლავაც დახუჭა თვალები ..
წამით მოაგონდა პარიზის საღამოები სანამ მზე ჩავიდოდა... რა საოცარი ვნებით რომ ატარებდა პოეზიის საღამოებს.. რივოლის ქუჩაზე მაშინ თავისთვის წვიმდა .. კუთხეში ერთი მხატვარი იჯდა.. შავი ფანქრისგან დასვრილი ხელი.. ნელ-ნელა ფურცელზე ჩნდებოდა ლამაზი მკერდი.. კისერი.. სახე ლამაზი .. ტუჩები ოდნავ ათრთოლებული.. თვალები მშვიდი.. ღრმა თითქოს უფსკრული.. პატარა ხალი თვალის გუგასთან.. თმაც ლამაზი ოდნავ ხვეული..
უეცრად კაფეს კარები უცხომ შემოაღო... გარედან ცივმა ნიავმა ჩვენს მეოცნებეს თითქოსდა სილა გააწნა .. ისევ კალამი.. ისე ბლოკნოტი.. ყავაც ცივდება.. გარეთ კი, იანვრის ცივი დილა თენდება..
რა მშვენიერი ატმოსფეროა, დილიდ ყავა და კრუასანი.. მომინდა მანდ, ეს ფოტო მაგალითია იმის რომ ბედნიერება პატარა დეტალებშია.ზოგჯერ სულ ყავა და კარგი გარემოც გყოფნის ამი
რა მშვენიერი ატმოსფეროა, დილიდ ყავა და კრუასანი.. მომინდა მანდ, ეს ფოტო მაგალითია იმის რომ ბედნიერება პატარა დეტალებშია.ზოგჯერ სულ ყავა და კარგი გარემოც გყოფნის ამითვის ადამიანს.. არვიცი თუ სწორად ვთქვი რისი თქმაც მინდოდა..