აქვე ვარ და ძალიან ბევრი გადავიღე ანალოგიური, თუმცა ვრცერთით ვერ დავტკბი და ჩავიქნიე ხელი ემასაც არაუშავს, მარა არაუშავს მხოლოდ არადა მინდოდა რო ავეფორიაქებიე
გუჯა, რა ვქნა, თეთრი ფონი არ მიყვარს. დიდი მადლობა გამოძახილისთვის. მინდა გითხრა, რომ პირადად ჩემს ფოტოებს მე ვუყურებ, როგორც დროის რაღაც მონაკვეთში სივრცის რაღაც წერტილში ჩემი იქ ყოფნის ფაქტს, მოსაგონარ, გასახსენებელ ფაქტს. ამ დროს თუ რაღაც ლამაზი და საინტერესოც მოხდა, ღმერთს მადლობა. აქ საღამოს განწყობა მინდოდა გადმომეცა, ზედმეტი მნიშვნელობის მინიჭების გარეშე. გამაკვირვა აპარატის მიერ ექპოზიციის განსაზღვრის სიზუსტემ. სიზუსტემ.
საღამო ლისის ტბაზე
