2007 წელი გავისტუმრეთ გილოცავთ კიდევ ერთხელ !!!ალბათ ბევრი ფოტო გადავიღეთ გასულ წელს. კარგი თუ ცუდი ახლა არ აქვს მნიშვნელობა ამ თემაში მინდა ბოკეს თითოეულმა წევრმა დადოს ის ფოტო, რომელსაც საკუთარ გალერეაში საუკეთესო, წლის ფოტოდ მიიჩნევს. შეიძლება თან მოვაყოლოთ პატარა მოთხრობა, თუ რატომ არის ეს ფოტო თქვენთვის ასეთი განსაკუთრებული
მე მაგალითად ასეთი რამოდენიმე კადრი მაქვს, რომლებიც დრო და დრო ენაცვლებიან ერთმანეთს დესკტოპზე
მოდერატორისგან: უმორჩილესი თხოვნა ყველასთან, ვინც სურათებს დებს. საზღვარგარეთ ვინც არის, ვერ ხედავენ http://123.ge -ზე დადებულ სურათებს. შესაბამისად, გთხოვთ სურათები ატვირთოთ http://imageshack.us/ ან http://radikal.ru გთხოვთ დავდოთ მხოლოდ ერთი ფოტო სათანადო პარამეტრებში.
Tamri, ლიმიტი რო მექნება ხვალ, აუცილებლად ავტვირთავ და აქაც დავდებ მეც რამდენიმე მაქვს, დესკტოპის ამბავშიც ზუსტად იგივე ხდება ჩემთანაც, მაგრამ ალბათ ისევე როგორც ყველას მეც მაქვს ჩემი ყველაზე მეტად საყვარელი ფოტო
პარიზშია გადაღებული გარეუბანში გასასვლელ ავტობანამდე (გარილიანოს ხიდზე)
მოკლედ ქალაქში იმდენად არ მიყვარს გადაღებები და ქალაქგარეთ გასეირნება გადავწყვიტე და იქ გადავიღე ეს ფოტოც რაღაც მშენებლობა იყო მდინარის სანაპიროზე და იქ ჩავედი. მერე ეს ხედიც არ დამრჩენია შეუმჩნეველი და ყველაზე კარგი ადგილი... ყველაზე კარგი კუთხე ამის გადასაღებად იქვე დაყრილ გაჯის პატარა გორაზე აღმოვაჩინე. მერე ეს ფოტო დავხატე ჩემს აზროვნებაში და დაველოდე როდის გამოივლიდა ველიკიანი ვინმე მოაჯირთან ასეთივე სიახლოვით და ამავე ადგილას რომ ჩამევლო სადაც ფოტოზეა. მოკლედ კვირა დღე იყო და ბევრი არავინ მოძრაობდა (თან ქალაქის გასასვლელშია) ასე 40 წუთის ლოდინი დამჭირდა რომ ზემოთ განთავსებული ფოტო გადამეღო.
იმ დღეს მაგარი ზაგარი ავიკიდე და გაჯითაც გვარიანად მქონდა გამოტენილი ფეხსაცმელი
იმიტომ რომ ამ ფოტოდან მთელი ჩემი ბავშვობა მიყურებს. იმიტომ რომ ამ ოთახში ზაფხულის ყველაზე ცხელ დღეებშიც კი ძალიან ცივა. იმიტომ რომ ბებიაჩემი ამ კედელზე ჩემთვის გამოსაგზავნ ჩურჩხელებს ასაწყობებს ხოლმე. იმიტომ რომ ამ საწოლის ქვეშ ყოველ ზაფხულს უამრავი ბოსტნეული ინახება და ყოველთვის ვიცი სად უნდა მოვძებნო საყვარელი სალათის ბოიპრიპასები. კიდევ იმიტომ რომ ბუფეტი დგას ჩემი დიდი ბებიის ნაქონარი.
და თუნდაც იმიტომ რომ 20 წუთი ვიყურებოდი აპარატში, სანამ იმ მინიმალურ სიმძლავრეზე არ ამოანათა მზემ გვერძე შემოსასვლელის ფანჯრებიდან, რომ 3.5 (მაქსიმალურ) გახსნილ დიაფრაგმაზე და 3 მეათედ წამიან დაყოვნებაზე (ჩემი ხელის კანკალისათვის ეს მაქსიმუმის მაქსიმუმია) ამ ჩაბნელებულ კუნჭულში ფოტო არ გადავიღე
ასე 40 წუთის ლოდინი დამჭირდა რომ ზემოთ განთავსებული ფოტო გადამეღო.
ყოჩაღ შენ
შეიძლება რამოდენიმე ჩემი ფოტო ჯობია ამას მაგრამ, ეს მიყვარს, იმიტომ რომ ფოტოა რომლის გადაღებაც მინდოდა დაახლოებით 1 თვე და პირველივე ცდაზე დაახლოებით ის გადავიღე რაც მინდოდა, თან სლაიდზე ვართ მე და ჩემი ძმა რომელიც ლომოს სმენათი მიღებს ფოტოს, და ამ ყველაფერს უყურებს ჩემი და.... http://www.boke.ge/forum/?img=63152
აქ ატვირთულებიდან ეს არის გარკვეულ წილად ჩემი წლევანდელი ფავორიტი, მაგრამ ასე თამამადაც არ მინდა თქმა იმიტომ რომ ეხლა დესკტოპზე სხვა კადრი მიყენია, რომელსაც მოცემული მომენტისთვის გუულით ვეტრფი :P
საღამოს სახლში ვბრუნდებოდით. მეტროდან რომ ამოვედით სხვა თვალით შEვხედე "გღანდ აღშ"-ს და მხტუნავ "კურდღლებს" მერე როგორც ყოველთვის არ დავაყოვნე და კიბეზე გავწექი :P
გაზაფხული 2007, მოვდივარ აკადემიიდან, წვიმს საშინლად რუსთაველის მეტროსთან დაახლოებით წამომეწია წიტელი ბუშტი, გაჩერდა ასფალტზე ბორდიურთან და ნელნელა წყლის ნაკადმა წაიღო.......... მე გავაგრძელე გზა მაგრამ გავჩერდი ერთი წამით გავხედე ბუშტს, გამახსენდა რომ ფოტოაპარატი თან მქონდა მაგრამ ისე შორს მედო ჩანთაში და ისეთი "საჩალიჩო" იყო ამოღება, რომ ჩემთვის თავი გავიქნიე თითქოს ამ აზრის მოშორებას ვცდილობდი..... რამოდენიმე ნაბიჯი გადავდგი და ისევ მოვიხედე, ბუშტი ისევ ისე ნელა მიუყვებოდა წყლის პატარა ნაკადს.......... ესე გაშტერებულ მდგოარეობაში ყოფნისას, გავიდა ალბათ 2 წუთი.... შემდეგ გამინათდა გონების რომელიღაც ძალიან მიძინებული ნაწილი და ეს ბუშტიც ესე აღმოჩნდა დღეს აი აქ, ამ ტექსტის თავზე
მე ფოტოების გადაღება 2007-ში დავიწყე და ეს ფოტო მიმაჩნია რაც კი ოდესმე გადამიღია საუკეთესოდ! ძალიან დიდ სითბოს ვგძნობ. ფოტო 2007-ის აგვისტოში, ბორჯომში გადავიღე. მარჯვენა გოგო ქეთოა, ჩემი ცოლუკა (ამ სურათში 2 თვის ფეხმძიმეა უკვე), მარცხენა თამუნა, ჩემი დისშვილი. ულამაზესი და უჭკვიანესი ბავშვი! ძალიან დიდ ხანს მეყენა დესკტოპზე სამსახურში და როცა გვიანობამდე ვმუშაობდი და ვიღლებოდი, ვუყურებდი ამ ფოტოს და სითბოს ვგრძნობდი. ჩემი 2 უსაყვარლესი ადამიანი!
2007 წელი მთელი დღე ძველ თბილისში ვიბოდიალე და დღის ბოლოს როცა უკვე წამოსვლას ვაპირებდი ამ ეზოს წავაწყდი მთელი ოჯახი მეზობლები გარეთ იქყვნენ გამოსულები 1 საათი იქ გავატარე ხალხი გავიცანი და მერე დავიწყე გადაღება ამ პატარა ეშმაკის ფეხის მოთაფლვა ძლივს მოვახერხე "პალაჟენია" ქონდა ეზოში არადა კარგი ვიღაც აღმოჩნდა
ლინკების დადებას, პირდაპირ ჩასვით რა თემაში ფოტო. მერე შევადაროთ წლის ტოპ 100 და ვნახოთ რამდენად განსხვავებული იქნება. ვეჭვობ, რომ აქ ბევრად უკეთესი ფოტოები დაიდება.